راه حل

راه حل محصول، سیستم یا خدماتی است که ارزشی را برای مشتریان داخلی یا خارجی فراهم می کند.
همه کلمات، صفحات، نقش‌ها، فعالیت‌ها و مصنوعات فقط برای یک هدف و یک هدف وجود دارند:
برای کمک به تیم های چابک به طور مداوم راه حل هایی ارائه دهند که برای مشتری و سازمان ارزش ارائه می کند. به نوبه خود، مشتریان را قادر می سازد تا به اهداف خود دست یابند.
با این حال، حتی زمانی که تیم‌ها و قطارها از راهنمای ها استفاده می‌کنند، ارزش تضمین نمی‌شود. به هر حال، مشتریان قابلیت‌ها یا ویژگی‌ها را نمی‌خرند، آنها راه‌حل‌های کل محصول را می‌خرند که نتایج دلخواه آنها را ارائه می‌دهد. درک یک راه حل برای ارائه ارزش ضروری است.

راه حل ها ارزش پورتفولیو را ارائه می دهند. بنابراین، تسریع در ارائه راه حل برای بقا و شکوفایی سازمان ها در عصر دیجیتال حیاتی است. رهبران سازمانی به جای تمرکز بر پروژه ها و تعریف موفقیت به عنوان تکمیل آنها به موقع و در چارچوب بودجه، باید بر راه حل هایی تأکید کنند که نتایج کسب و کار را ارائه می دهند. این تغییر مستلزم ساختارهای سازمانی و مدیریتی جدیدی است که به جای حمایت از پروژه ها از محصولات حمایت می‌کند.
اصطلاح «راه‌حل» عمداً کلی است و به عنوان محصول، سیستم یا خدماتی تعریف می‌شود که برای مشتریان داخلی یا خارجی ارزش ارائه می‌کند. یک راه حل می تواند یک برنامه موبایل کوچک ساخته شده توسط یک ای آر تی (ART) یا یک سیستم خودرویی بزرگ از سیستم های ساخته شده توسط شبکه ای از جریان های توسعه ارزش (DVS) در یک زنجیره تامین باشد.
همچنین ممکن است یک محصول بیمه یا بانکی باشد که توسط یک موسسه مالی ارائه شده است. راه حل ها می توانند محصولاتی باشند که یک شرکت می فروشد یا محصولات داخلی که برای اداره کسب و کار استفاده می کنند.
آنها ممکن است ارزش مستقیمی را برای یک کاربر نهایی ایجاد کنند یا ممکن است جزء یک راه حل بزرگتر باشند. با توجه به چشم انداز راه حل، Backlog و نقشه راه، متخصصان در یک DVS راه حل هایی را تعریف، ساخت، اعتبار سنجی و عرضه به مشتریان می کنند، همانطور که در شکل ۱ نشان داده شده است.

شکل ۱. یک راه حل در زمینه آن

شکل ۱ همچنین چهار ویژگی اساسی یک راه حل را نشان می دهد. راه حل ها عبارتند از:

مطلوب – آیا مشتریان و کاربران راه حل را می خواهند؟
امکان پذیر – آیا می توانیم راه حل مناسب را از طریق ترکیبی از ساخت، خرید، شریک یا به دست آوردن تلاش ارائه کنیم؟
قابل دوام – آیا روشی که ما راه حل می سازیم و ارائه می دهیم ارزش بیشتری نسبت به هزینه ایجاد می کند؟
پایدار – آیا ما به طور فعال راه حل خود را مدیریت می کنیم تا چرخه عمر محصول-بازار مورد انتظار آن را در نظر بگیریم؟

ادامه این مقاله این چهار ویژگی راه حل را شرح می دهد.

راه حل ها مطلوب هستند

راه حل ها برای ذینفعان سبد سرمایه گذاری که در آنها سرمایه گذاری می کنند، مشتریانی که آنها را خریداری می کنند و کاربران نهایی که با آنها در تعامل هستند، مطلوب است. راه حل ها ارزش نمونه کارها را ارائه می دهند. شرکت ها راه حل های زیادی می سازند و فرصت های بی نهایتی برای ایجاد راه حل های دیگر دارند. با این حال، فقط به این دلیل که یک سازمان می تواند راه حلی ایجاد کند به این معنی نیست که باید آن را ایجاد کنند.
رهبران پورتفولیو مسئول تعیین راه حل هایی هستند که به بهترین وجه از استراتژی پورتفولیو پشتیبانی می کنند. چشم انداز پورتفولیو DVS هایی را تعریف می کند که به راه حل های مشتری منتهی می شوند و نشان می دهد که چگونه عملکرد آنها (KPI) اهداف پورتفولیو را که توسط OKR های موضوعات استراتژیک تعریف شده است را ارائه می دهد (شکل ۲). همه DVS ها راه حل هایی را با تیم های متعهد و بودجه می سازند (به بودجه ناب مراجعه کنید) که تا زمانی که راه حل فعال است، باقی می ماند.

شکل ۲. بوم پورتفولیوها استراتژی را به اجرا متصل می کند و نشان می دهد که چگونه راه حل ها ارزش پورتفولیو را ارائه می دهند و اهداف آن را محقق می کنند.

راه حل ها ارزش را به مشتریان ارائه می دهند

راه حل های ارائه شده نیازهای کسب و کار را برطرف می کند و ارزش را به مشتری داخلی یا خارجی ارائه می دهد. برخی از راه حل ها محصولاتی هستند که شرکت مستقیماً به مشتریان می فروشد. برخی دیگر ممکن است عملیات داخلی سازمان را بهینه کنند.راما هر راه حلی یک یا چند مشتری دارد که ارزش آن را تشخیص می دهند. سازندگان راه حل برای ساخت محصولات مطلوبی که با مشتریان ارتباط برقرار می کنند و نیازهای آنها را برطرف می کنند، از ذهنیت مشتری محور استفاده می کنند. برخی، از مشتریان مستقیم و کاربران نهایی راه حل هستند. برخی دیگر مشتریان غیرمستقیم هستند که هزینه را پرداخت می کنند و راه حل را مشخص می کنند اما کاربر نیستند. سازندگان راه حل برای درک و همدلی با همه مشتریان، طراحی تفکر را به کار می گیرند تا اطمینان حاصل کنند که راه حل برای همه مطلوب است.

راه حل ها ممکن است از جریان های ارزش عملیاتی پشتیبانی کنند

نوآوری های سریع فناوری همچنان محیط های عملیاتی را مختل می کند. ماشین‌ها به سرعت بسیاری از مراحل را در جریان ارزش عملیاتی (OVS) خودکار می‌کنند و آنها را سریع‌تر و قابل اطمینان‌تر انجام می‌دهند و در عین حال هزینه‌ها را کاهش می‌دهند. برخی راه حل ها مستقیماً از OVS سازمان پشتیبانی می کنند. به عنوان مثال، یک عملیات بانکی ممکن است یک برنامه تلفن همراه برای مشتریان خارجی و برنامه های مرکز تماس برای مشتریان داخلی ارائه دهد. راه حل های دیگر محصولاتی برای زمینه عملیاتی مشتری هستند. به عنوان مثال، یک شرکت هواپیمایی از یک هواپیما و بسیاری از راه حل های دیگر در عملیات تحویل مسافر خود استفاده می کند.

راه حل ها امکان پذیر است

اکثر سازمان ها محصولاتی را در حوزه خود می سازند و عرضه می کنند. شرکت های خودروسازی راه حل های حمل و نقل و سازمان های بانکی راه حل های مالی ارائه می دهند. با این حال، تغییر و تحولات دنیای دیجیتال به کسب و کارها اجازه ورود در بازارهای جدید را داد. به عنوان مثال، اپل تنها چهار سال پس از عرضه اپل واچ از کل صنعت ساعت سوئیس فروش بیشتری داشت. برای رقابت در عصر دیجیتال، سازمان‌ها باید دانش فنی برای ایجاد راه‌حل‌های نوآورانه و تکامل آن‌ها برای برآورده کردن سریع تقاضاهای مشتری و بازار را داشته باشند.

ساخت راه حل نیاز به تخصص فنی دارد

ساخت راه‌حل‌های نوآورانه نیازمند طیف متنوعی از مهارت‌ها و منابع فنی است. سازمان‌ها به تیم‌های فنی مناسب، روابط استراتژیک با شرکای مناسب و مدل‌های اقتصادی نیاز دارند که اطمینان حاصل کنند که راه‌حل‌ها در طول چرخه عمرشان قابل اجرا هستند. برای استفاده از ارزش‌ها و شیوه‌هایی که افراد را به افزایش دانش و شایستگی تشویق می‌کند، شرکت‌های Lean-Agile فرهنگ یادگیری مستمر را اتخاذ می‌کنند. سازمان ها ممکن است برای پر کردن شکاف ها با تامین کنندگان شریک شوند، شایستگی را در داخل یا هر دو پرورش دهند. مشارکت با تامین کنندگان دانش دامنه، تجربه عملی و اجزای راه حل از قبل موجود را برای تیم ها به ارمغان می آورد.

توجه: زمانی که زنجیره تامین برای حمایت از استراتژی کسب و کار بسیار آهسته نوآوری می کند یا فناوری از نظر استراتژیک مهم است، سازمان ها کمتر احتمال دارد که شریک شوند.
در این موارد، شایستگی به صورت داخلی از طریق آموزش، استخدام و کسب استراتژیک توسعه می یابد.

راه‌حل‌های مدولار تحویل ارزش را تسریع می‌کنند

طرح‌های مدولار که از طریق واسط‌های تعریف‌شده ارتباط برقرار می‌کنند، به ARTها و تیم‌ها اجازه می‌دهند تا بخش‌های راه‌حل خود را به‌طور مستقل تکامل دهند و تحویل ارزش را تسریع کنند. برخی راه حل ها ارزش مستقیمی را برای کاربر نهایی فراهم می کنند. بقیه ماژول ها هستند (که اجزا یا زیر سیستم ها نیز نامیده می شوند) که بخش هایی از یک راه حل بزرگتر هستند. راه حل ها اغلب از راه حل های دیگر ساخته می شوند تا به تسریع تحویل ارزش، کاهش هزینه های توسعه و بهبود کیفیت کمک کنند. آن راه حل های دیگر از منابع مختلف، از جمله تامین کنندگان داخلی و خارجی و جوامع منبع باز می آیند (شکل ۳).

شکل ۳. راه حل ها ممکن است ارزش مستقیمی برای کاربر ایجاد کنند یا ممکن است بخشی از یک راه حل بزرگتر باشند.

معماران عمدا راه حل ها را به ماژول هایی تجزیه می کنند که تیم ها و ART ها می توانند به طور مستقل طراحی و ارائه کنند. ماژول ها عبارتند از:

• تجزیه شده: راه حل ها به بخش های مستقل تقسیم می شوند که از طریق رابط های مدیریت شده با هم ارتباط برقرار می کنند. استفاده از طراحی دامنه محور راه حل هایی را ایجاد می کند که تغییر، آزمایش و توسعه تدریجی آسان تر است.
• تودرتو: ماژول ها ممکن است شامل ماژول های تودرتو دیگری باشند که منجر به یک سلسله مراتب می شود. سیستم های لایه ای یک الگوی رایج برای ماژول های تودرتو هستند.
• یکپارچه: ماژول های تودرتو برای استقرار و اجرا ترکیب می شوند تا از تمام سطوح آزمایش و عملیات پشتیبانی کنند.خط لوله تحویل مداوم (CDP) این فرآیند را فعال می کند.
• توزیع‌شده: ماژول‌ها ممکن است در چندین دستگاه یا مکان اجرا شوند تا زمان پاسخ‌دهی را کاهش دهند، توان عملیاتی بالاتری ارائه کنند، تحمل خطا را فراهم کنند و سایر نیازهای غیر عملکردی (NFR) را پشتیبانی کنند.

برخی از ماژول‌ها عناصری هستند که به‌طور مستقل قابل انتشار هستند که جریان‌های ارزش نامیده می‌شوند (به انتشار بر حسب تقاضا مراجعه کنید) که تیم‌ها می‌توانند بدون انتظار برای تیم‌های دیگر، به‌طور مستقل تکامل، استقرار و منتشر کنند.

شکل ۴. جریان های ارزش را می توان به طور مستقل مستقر کرد و برای تحویل سریعتر و بازخورد آزاد کرد.

تعریف هدف و زمینه راه حل  و تکامل راه حل

راه حل ها دارای هدف و زمینه هستند. هدف راه حل، الزامات حیاتی و محدودیت های طراحی، از جمله تصمیمات کلیدی را تعریف می کند. Solution Context جنبه هایی از محیط عملیاتی را برای نصب، استفاده و پشتیبانی راه حل توضیح می دهد. هدف و زمینه با هم اجرای راه حل را هدایت می کنند. سازندگان راه‌حل، مهندسی سیستم‌های ناب را به کار می‌گیرند – متغیر بودن را فرض کنید. با مشخص کردن هدف و زمینه راه حل به صورت تدریجی گزینه ها را حفظ کنید. برخی از تصمیمات که در اوایل چرخه عمر راه حل شناخته شده اند، ثابت هستند.
برخی دیگر ممکن است متفاوت باشند زیرا تیم ها با کاوش در گزینه های جایگزین با استفاده از طراحی مبتنی بر مجموعه برای یافتن پیاده سازی های بهینه، دانش به دست می آورند. هدف و زمینه راه حل از دو طریق بر عقب ماندگی ها و نقشه های راه حل تأثیر می گذارد. تصمیمات ثابت کار و موارد عقب مانده ای را که آنها را اجرا می کنند هدایت می کند. عدم قطعیت همچنین نیازمند کار برای کشف جایگزین هایی است که می توانند تصمیمات را از متغیر به ثابت منتقل کنند. بک لاگ ها شامل هر دو نوع کار برای ساخت همزمان بخش های شناخته شده راه حل در حین کاوش در بخش های ناشناخته آن هستند.

راه حل ها قابل اجرا هستند

ارزش راه حل برای شرکت باید هزینه های ساخت و راه اندازی آن را جبران کند (شکل ۵). به طور معمول، هزینه ها برای تعیین کمیت ساده هستند، از جمله هزینه های توسعه، هزینه های عملیاتی، و هزینه های مجوز، به نام چند. با این حال، کمی کردن مقدار می تواند پیچیده تر باشد.
راه حل ها می توانند چندین نوع ارزش را برای سازمان فراهم کنند:

• پولی
• عملیات بهبود یافته
• حفظ یا گسترش سهم بازار
• داده ها و بینش های جدید در مورد مصرف کنندگان و محیط عملیاتی

شکل ۵. یک مدل مبادله ارزش مناسب راه حل های قابل اجرا را تضمین می کند

تفکر کل محصول، دوام طولانی مدت را تضمین می کند

برای درک ارزش راه حل، مشتریان به چیزی بیش از ویژگی های عالی نیاز دارند. آنها همچنین به خدمات عالی، پشتیبانی پیش از فروش، مستندات، آموزش، قیمت مناسب، نقشه راه امیدوارکننده از یک شرکت معتبر و موارد دیگر نیاز دارند. مشتریان انتظار دارند اینها بخشی از پیشنهاد کلی باشد.
همانطور که در شکل ۶ نشان داده شده است، تفکر کل محصول (به مشتری محوری مراجعه کنید) تجارب مثبت را در تمام جنبه های سفر مشتری تضمین می کند – از خرید، تا اولین استفاده، استفاده با تجربه، ارتقاء، و حتی از طریق تعویض و از کار انداختن. مدیریت محصول حداقل محصول مورد انتظاری را که یک مشتری خریداری می کند و محصول افزایش یافته و بالقوه ای را که پیشنهاد آنها را متمایز می کند و مشتریان آینده را جذب می کند، تعریف می کند. نقشه راه راه حل ویژگی های افزوده شده و بالقوه محصول را در طول زمان پیش بینی می کند.

شکل ۶. مدل کل محصول

راه حل ها برای برآوردن نیازهای در حال تغییر تکامل می یابند

برای برآوردن نیازهای در حال تغییر مشتریان و بازارها، تیم ها باید بتوانند ویژگی های جدید را به سرعت ارائه دهند، بازخورد دریافت کنند و تنظیم کنند. یک خط لوله سریع و خودکار یکپارچه سازی مداوم و استقرار مستمر (CI/CD) بازخورد سریعی را در مورد تغییرات کوچک در محیط توسعه و عملیات محیطی به توسعه دهندگان ارائه می دهد. همانطور که در شکل ۷ نشان داده شده است، محیط توسعه یک پروکسی نزدیک و واقع بینانه از محیط عملیاتی ارائه می دهد. چشم انداز، عقب ماندگی و نقشه راه راه حل شامل کار برای ساخت خط لوله CI/CD است. ادغام مستمر در محیط توسعه یک پروکسی اقتصادی از محیط عملیاتی را فراهم می کند که می تواند تغییرات کوچک را به سرعت آزمایش کند. با این حال، ارزش واقعی و بازخورد فقط در محیط عملیاتی قابل ارزیابی است. در حال تکامل راه حل های زنده نیاز به محدودیت های اضافی دارد. زمینه راه حل باید توانایی استقرار تغییرات در سیستم های زنده و بازگرداندن اطلاعات از محیط عملیاتی را فراهم کند. طراحی راه حل باید از مجموعه رفتار کاربر و محیط عملیاتی مورد نیاز برای بازخورد پشتیبانی کند. عقب ماندگی راه حل و نقشه راه نیز این کار را ردیابی و پیش بینی می کند.

شکل ۷. بازخورد سریع تری از محیط های توسعه و عملیاتی دریافت کنید

راهکارها پایدار هستند

راه حل ها از طریق مراحل قابل پیش بینی، که به عنوان چرخه عمر محصول شناخته می شوند، پیشرفت می کنند: مقدمه رشد، رشد تا بلوغ، و بلوغ تا کاهش (شکل ۸). راه حل ها باید به طور مکرر تکامل یابند تا از این مراحل عبور کنند و بخش های جدید بازار و نیازهای مشتری را برطرف کنند. چرخه عمر محصول نشان می دهد که چرا یک رویکرد ناب چابک برای توسعه راه حل ها حیاتی است. راه حل های اولیه، محصولات حداقلی قابل دوام (MVP) [3] هستند که یادگیری معتبری را برای اثبات یا رد فرضیه کسب و کار راه حل ایجاد می کنند (به چرخه راه اندازی ناب در مقاله Epic مراجعه کنید).
انتشار سریع و مکرر دانش جدیدی در مورد تصمیمات کاربر، بازار و فنی راه حل برای اصلاح برنامه های عقب افتاده، نقشه راه و گاهی اوقات چشم انداز آن ارائه می دهد.
همانطور که قبلا توضیح داده شد، خط لوله تحویل مداوم (CDP) تغییرات مکرر و مقرون به صرفه مورد نیاز برای تکامل راه حل را در طول چرخه عمر آن امکان پذیر می کند.

شکل ۸. راه حل ها از چرخه عمر محصول شناخته شده پیروی می کنند