برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP)

در این مقاله به موضوع برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) پرداخته ایم. در ابتدا ضمن ارائه تعریفی از برنامه ریزی منابع سازمانی به پیشینه آن و توضیحاتی در جهت درک ERP اشاره نمودیم. در ادامه نحوه کار برنامه ریزی منابع سازمانی، اجزا و انواع آن را شرح داده ایم. در نهایت نیز به مزایا و ضعف های برنامه ریزی منابع سازمانی و تفاوت آن با مدیریت ارتباط با مشتریان (CRM) پرداخته ایم. در انتها نیز با مطالعه این مقاله می توانید اطلاعات مناسبی در زمینه برنامه ریزی منابع سازمانی به دست آورید. در آخر می توانید دیدگاه ها و نظرات خود را با دیگران به اشتراک بگذارید.

مقدمه ای بر برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP)

برنامه‌ریزی منابع سازمانی یا ERP ، نرم‌افزاری است که برای مدیریت و یکپارچه‌سازی عملکردهای فرآیندهای اصلی کسب‌وکار مانند مالی، منابع انسانی، زنجیره تأمین و مدیریت موجودی در یک سیستم واحد طراحی شده است. برنامه ریزی منابع سازمانی به طور گسترده در کسب‌وکارهای کوچک و بزرگ استفاده می‌شود و برای شرکت‌های بزرگ ضروری تلقی می‌شود و به طور فزاینده‌ای در کسب‌وکارهای کوچک در حال رشد نیز مستقر می‌شود. پیچیدگی اقتصاد جهانی و تقاضای مدرن مصرف‌کنندگان، ساده‌سازی فرآیندهای کسب‌وکار و مدیریت و بهینه‌سازی داده‌ها را حیاتی کرده است. ERP معمولاً پایه و اساس این قابلیت‌ها است.

برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP) چیست؟

برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP) یک پلتفرمی است که شرکت‌ها برای مدیریت٬ ادغام و یکپارچه‌سازی بخش‌های اساسی کسب‌ و کار خود از آن استفاده می‌کنند. بسیاری از نرم‌افزارهای ERP برای شرکت‌ها حیاتی هستند، زیرا به آن‌ها کمک می‌کنند تا با ادغام تمام فرآیندهای مورد نیاز برای اداره شرکت‌های خود در یک سیستم واحد، برنامه‌ریزی منابع را اجرا کنند. یک سیستم نرم‌افزاری ERP همچنین می‌تواند برنامه‌ریزی، خرید٬ موجودی، فروش، بازاریابی، امور مالی، منابع انسانی و موارد دیگر را ادغام کند. راه‌حل‌های ERP طی سال‌ها تکامل یافته‌اند و بسیاری از آن‌ها اکنون معمولاً برنامه‌های مبتنی بر وب هستند که کاربران می‌توانند از راه دور به آن‌ها دسترسی پیدا کنند. اگر یک شرکت ERP را با دقت پیاده‌سازی نکند، می‌تواند بی‌‌نتیجه و ناکارآمد باشد.

درک برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP)

می‌توانید یک سیستم برنامه‌ریزی منابع سازمانی را به عنوان چسبی در نظر بگیرید که سیستم‌های کامپیوتری مختلف را برای یک سازمان بزرگ به هم متصل می‌کند. بدون یک برنامه کاربردی برنامه ریزی منابع سازمانی، هر بخش سیستم خود را برای وظایف خاص خود بهینه‌سازی می‌کند. با نرم‌افزار ERP، هر بخش همچنان سیستم خود را دارد، اما تمام سیستم‌ها را می‌توان از طریق یک برنامه کاربردی با یک رابط دسترسی داشت. برنامه‌های کاربردی ERP همچنین به بخش‌های مختلف اجازه می‌دهند تا با سایر بخش‌های شرکت به راحتی ارتباط برقرار کنند و اطلاعات را به اشتراک بگذارند. این برنامه اطلاعاتی در مورد فعالیت و وضعیت بخش‌های مختلف جمع‌آوری می‌کند و این اطلاعات را در اختیار بخش‌های دیگر قرار می‌دهد تا بتوان از آن‌ها به‌طور مؤثری استفاده کرد. برنامه‌های کاربردی ERP می‌توانند با پیوند دادن اطلاعات در مورد تولید، امور مالی، توزیع و منابع انسانی به یک شرکت کمک کنند تا خودآگاهی بیشتری پیدا کند. از آنجایی که این برنامه فناوری‌های مختلف مورد استفاده توسط هر بخش از یک کسب‌ و کار را به هم متصل می‌کند، می‌تواند تکرارهای پرهزینه و فناوری‌های ناسازگار را حذف کند. این فرآیند اغلب حساب‌های پرداختنی، سیستم‌های کنترل موجودی، سیستم‌های نظارت بر سفارش و پایگاه‌های داده مشتری را در یک سیستم ادغام می‌کند.

بیشتر بخوانید: مدیریت استراتژیک چیست؟ فرایند برنامه ریزی در مدیریت استراتژیک چگونه است؟

پیشینه برنامه ریزی منابع سازمانی

 ریشه‌های برنامه ریزی منابع سازمانی ERP از برنامه‌ریزی مواد اولیه (MRP) نشأت می‌گیرد، سیستمی برای محاسبه مواد و اجزای مورد نیاز برای تولید یک محصول که توسط جوزف اورلیکی، در سال ۱۹۶۴ توسعه یافت. در دهه ۱۹۷۰، نرم‌افزار MRP ستون اصلی عملیات تولید بود. در سال ۱۹۸۳، کارشناس مدیریت الیور ویت، برنامه‌ریزی منابع تولید (MRP II) را توسعه داد که MRP را به انواع دیگر عملیات، از جمله امور مالی، گسترش داد و پشتیبانی از برنامه‌ریزی ظرفیت و کنترل کارگاه را در میان موارد دیگر اضافه کرد. به‌طور جداگانه، فروشندگان در دهه ۱۹۷۰، از جمله دو استارت‌آپ، ساپ (SAP) و بان (Baan) شروع به توسعه نرم‌افزار مین‌فریم برای مدیریت فرآیندهای مالی در یک پایگاه داده واحد کردند. نرم‌افزار کسب‌وکار یکپارچه و ماژولار برای پوشش سایر توابع کسب‌وکار موسوم به بک‌آفیس، از جمله منابع انسانی، گسترش یافت. تا سال ۱۹۹۰، تحلیلگران شرکت تحقیقاتی گارتنر نتیجه گرفتند که این دسته از نرم‌افزارها به نام خاص خود نیاز دارند و آن را برنامه‌ریزی منابع سازمانی نامیدند تا نقش عمومی آن را نشان دهند. MRP از بین نرفت و اهداف هنوز متمایز MRP و ERP نقش هر دو را تضمین می‌کند. امروزه، مجموعه‌های نرم‌افزاری ERP فروخته شده به تولیدکنندگان معمولاً دارای یک ماژول MRP هستند. از سوی دیگر، اصطلاح MRP II مترادف با ERP شده است و به ندرت استفاده می‌شود. ورود ERP ابری در اواخر دهه ۱۹۹۰ تغییر اساسی بعدی در نحوه ارائه و مصرف ERP بود. اتصال به اینترنت محاسبات ابری، اتصال سیستم‌های ERP شرکت‌ها به مشتریان، تامین‌کنندگان و شرکا را آسان‌تر کرد. همچنین مرورگرهای وب را به رابط کاربری استاندارد برای اکثر سیستم‌های ERP جدید تبدیل کرد. در سال‌های اخیر، فروشندگان ERP بیشتر تحقیق و توسعه خود را بر روی محصولات ابری خود متمرکز کرده‌اند تا هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، بلاک چین، تحلیل‌های پیش‌بینی‌کننده و سایر فناوری‌های نوظهوری را که به قدرت محاسباتی برتر و اتصال به اینترنت ابر نیاز دارند، فعال کنند.

نحوه کار پلتفرم‌های برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP)

برنامه ریزی منابع سازمانی ERP طی سال‌ها از مدل‌های نرم‌افزاری سنتی که از سرورهای فیزیکی مشتری و سیستم‌های ورودی دستی استفاده می‌کردند، به نرم‌افزار مبتنی بر ابر با دسترسی از راه دور و مبتنی بر وب تکامل یافته است. این پلتفرم معمولاً توسط شرکتی که آن را ایجاد کرده است نگهداری می‌شود، و شرکت‌های مشتری خدمات ارائه شده توسط پلتفرم را اجاره می‌کنند. کسب‌وکارها برنامه‌های کاربردی مورد نظر خود را انتخاب می‌کنند. سپس، شرکت میزبان برنامه‌های کاربردی را روی سروری که مشتری اجاره کرده است بارگذاری می‌کند و هر دو طرف شروع به ادغام فرآیندها و داده‌های مشتری در پلتفرم می‌نمایند. هنگامی که تمام بخش‌ها به سیستم متصل شدند، تمام داده‌ها روی سرور جمع‌آوری می‌شوند و بلافاصله برای کسانی که مجوز استفاده از آن را دارند در دسترس قرار می‌گیرد. گزارش‌ها می‌توانند با معیارها، نمودارها یا سایر موارد بصری تولید شوند و به مشتری کمک کنند تا عملکرد کسب‌وکار و بخش‌های آن را تعیین نماید. در واقع می توان گفت ERP با داشتن یک پایگاه داده مرکزی که اطلاعات را از تراکنش‌های کسب و کاری و سایر اقدامات انجام‌شده در ماژول‌ها ثبت می‌کند و با یکپارچه‌سازی که به ماژول‌ها اجازه می‌دهد با یکدیگر و با پایگاه داده مشترک ارتباط برقرار کنند، از برنامه‌های کاربردی مستقل متمایز می‌شود. پایگاه داده مرکزی آنچه را که در آی تی (IT) به عنوان یک منبع واحد حقیقت شناخته می‌شود، فراهم می‌کند و اطمینان حاصل می‌کند که هر ماژول دارای اطلاعات به‌روز است. یک سیستم ERP همچنین احتمالاً دارای ظاهر و احساس یکسانی در تمام ماژول‌ها خواهد بود، برخلاف مجموعه‌ای از نرم‌افزارهای مدیریت کسب‌وکار از فروشندگان مختلف.

 

اجزای کلیدی یک سیستم برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP)

یک سیستم ERP از اجزای نرم‌افزاری یا ماژول‌هایی تشکیل شده است که هر کدام بر یک فرآیند کسب‌وکار مشخص تمرکز می‌کنند. برخی از ماژول‌ها برای تقریباً هر نوع کسب‌وکاری “هسته‌ای” تلقی می‌شوند و اولین موردی هستند که مستقر می‌شوند:

•  ماژول مالی ERP، حسابداری پایه، صدور فاکتور، تحلیل مالی، پیش‌بینی و گزارش‌دهی را خودکار می‌کند. این اغلب دلیل اصلی انتقال یک شرکت از نرم‌افزار حسابداری مستقل به ERP است. پیچیدگی روزافزون کسب‌وکار، نیاز به داشتن یک سیستم واحد برای مدیریت تمام تراکنش‌های مالی و حسابداری برای واحدهای کسب و کاری و خطوط محصول متعدد را آشکار می‌کند.

 

• منابع انسانی (HR)، همچنین به عنوان مدیریت سرمایه انسانی (HCM) شناخته می‌شود، فرآیند اصلی دیگری است که شرکت‌ها سعی می‌کنند با ERP بهبود بخشند. HCM پایه، سوابق کارکنان، مدیریت مزایا و حقوق و دستمزد را مدیریت می‌کند، اما اغلب توابع مدیریت استعداد مانند استخدام و مدیریت عملکرد را نیز اضافه می‌کند.

 

• سایر ماژول‌های ERP رایج در اکثر کسب‌وکارها شامل مدیریت سفارش، مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) و خرید (تدارکات) است.

شرکت‌هایی که در زمینه تولید یا توزیع فعالیت می‌کنند، معمولاً یک ماژول مدیریت زنجیره تأمین (SCM) برای ردیابی سطح موجودی و مدیریت انبارها و حمل‌ونقل در سراسر زنجیره تأمین اضافه می‌کنند. اگر نیازهای کسب و کاری آن‌ها پیچیده باشد، ممکن است یک سیستم مدیریت انبار (WMS) و یک سیستم مدیریت حمل‌ونقل (TMS)، شاید از فروشندگان نرم‌افزار مختلف برای مدیریت این عملکردهای لجستیکی اضافه کنند.

بیشتر بخوانید: بیانیه چشم انداز

 

انواع سیستم‌های برنامه ریزی منابع سازمانی ERP

راه‌حل‌های ERP مختلفی وجود دارند که می‌توانند نیازهای متنوع کسب‌وکار را برآورده کنند. این لیست قصد ندارد هر نوع برنامه ریزی منابع سازمانی ERP را فهرست کند، اگرچه این لیست بسیار جامع است. هر کسب‌وکاری که در نظر دارد یک سیستم ERP را پیاده‌سازی کند، باید بتواند در برخی از این انواع سیستم‌ها ارزش پیدا کند و چندین سیستم ممکن است در هر موقعیت معینی مرتبط باشند.

• ERP درون‌سازمانی

سیستم‌های ERP درون‌سازمانی شامل خرید مجوزهای نرم‌افزار و نصب سیستم ERP مستقیماً روی سرورهای شرکت است. شرکت‌ها کنترل کاملی بر سیستم و داده‌ها دارند، زیرا در محل آن‌ها قرار دارد. سفارشی‌سازی و ادغام با سیستم‌های موجود می‌تواند گسترده‌تر باشد و این نوع ERP معمولاً به منابع اختصاصی فناوری اطلاعات برای نگهداری، به‌روزرسانی و امنیت نیاز دارد.

• ERP ابری

سیستم‌های ERP ابری روی سرورهای از راه دور میزبانی می‌شوند و از طریق اینترنت قابل دسترسی هستند. ERP‌های ابری مانند محصولات سس (SaaS) انعطاف‌پذیری بهتری را ارائه می‌دهند و به کسب‌وکارها اجازه می‌دهند تا منابع و ویژگی‌ها را به راحتی و بدون سرمایه‌گذاری اولیه قابل توجه در سخت‌افزار تنظیم کنند. سیستم‌های ERP ابری معمولاً دارای مدل قیمت‌گذاری مبتنی بر اشتراک هستند و به‌روزرسانی‌ها و نگهداری توسط ارائه دهنده ERP (نه شرکت خود) مدیریت می‌شود.

• ERP صنعت‌محور

سیستم‌های ERP صنعت‌محور برای برآوردن نیازها و الزامات منحصر به فرد صنایع خاص طراحی شده‌اند. این سیستم‌ها اغلب شامل ماژول‌ها، کارکردها و بهترین شیوه‌های صنعت‌محور برای رسیدگی به پیچیدگی‌های صنعت هستند. به‌عنوان مثال، یک شرکت تولیدی که به شدت به موجودی، مدیریت زنجیره تأمین و توزیع کالا وابسته است را در نظر بگیرید. این نوع ERP بسیار متفاوت از ERP مبتنی بر مشتری مانند ERP یک موسسه مالی خواهد بود.

• ERP منبع باز

یک سیستم ERP منبع باز (یا هر نرم‌افزار منبع باز) به کاربران دسترسی به کد منبع را می‌دهد. این بدان معناست که یک شرکت می‌تواند ERP را برای برآوردن بهتر نیازهای شرکت سفارشی کند، تغییر دهد یا دوباره توزیع کند. پیاده‌سازی و نگهداری سیستم‌های ERP منبع باز ممکن است در مقایسه با راه‌حل‌های ERP تجاری به تخصص و منابع فنی بیشتری نیاز داشته باشد.

• ERP کسب‌وکار کوچک

از سوی دیگر، سیستم‌های ERP کسب‌وکار کوچک به‌طور خاص برای نیازهای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط (SMB) طراحی شده‌اند. این نوع سیستم‌های ERP تلاش می‌کنند تا تعادل بین کمی تخصصی بودن و ارائه عملکردهای ضروری با قیمت مناسب را ارائه دهند. از آنجایی که آنها کمتر قدرتمند هستند، راه‌حل‌های ERP کسب‌وکار کوچک معمولاً آسان‌تر پیاده‌سازی می‌شوند و در مقایسه با سیستم‌های ERP سطح سازمانی به سفارشی‌سازی کمتری نیاز دارند.

• ERP چند سطحی

سیستم‌های ERP چند سطحی سطوح مختلف عملکرد و مقیاس‌پذیری را برای پاسخگویی به کسب‌وکارهای با اندازه‌ها و پیچیدگی‌های مختلف ارائه می‌دهند. شرکت‌ها می‌توانند سطحی را انتخاب کنند که بهترین تطابق را با نیازها و بودجه فعلی آن‌ها، با امکان ارتقا یا سفارشی‌سازی با تغییر الزامات داشته باشد. این شامل افزودن ماژول‌ها با مرتبط شدن آن‌ها، مثلاً یک شرکت در حال گسترش به عملیات بین‌المللی ممکن است منتظر پیاده‌سازی ماژول‌های جریان نقدی خارجی باشد، می‌شود.

بیشتر بخوانید: ادغام و تملک

مزایای برنامه ریزی منابع سازمانی ERP

کسب‌وکارها از برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP) به دلایل مختلفی مانند گسترش، کاهش هزینه‌ها و بهبود عملیات استفاده می‌کنند. مزایای جستجو شده و محقق شده بین شرکت‌ها ممکن است متفاوت باشد؛ با این حال، برخی از آن‌ها قابل توجه هستند.

• بهبود دقت و بهره‌وری

ادغام و خودکارسازی فرایندهای کسب‌وکار، افزونگی‌ها را حذف کرده و دقت و بهره‌وری را بهبود می‌بخشد. علاوه بر این، بخش‌هایی با فرایندهای مرتبط می‌توانند کار را همگام‌سازی کنند تا نتایج سریع‌تر و بهتری را به دست آورند.

• بهبود گزارش‌دهی

برخی از کسب‌وکارها از گزارش‌دهی داده‌های در لحظه بهبود یافته از یک سیستم منبع واحد بهره‌مند می‌شوند. گزارش‌دهی دقیق و کامل به شرکت‌ها کمک می‌کند تا به طور کافی برنامه‌ریزی کنند، بودجه‌بندی نمایند، پیش‌بینی کنند و وضعیت عملیات را به سازمان و طرف‌های ذی‌نفع مانند سهامداران اطلاع دهند.

• افزایش کارایی

ERP به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا به سرعت به اطلاعات مورد نیاز مشتریان، فروشندگان و شرکای کسب و کاری دسترسی پیدا کنند. این امر به بهبود رضایت مشتری و کارمند، افزایش سرعت پاسخ‌دهی و افزایش دقت کمک می‌کند. علاوه بر این، هزینه‌های مرتبط اغلب با کارآمدتر شدن شرکت کاهش می‌یابد.

• افزایش همکاری

بخش‌ها می‌توانند بهتر همکاری و دانش را به اشتراک بگذارند؛ یک نیروی کار جدیداً هم‌افزایی‌شده می‌تواند بهره‌وری و رضایت کارمندان را بهبود بخشد زیرا کارمندان می‌توانند بهتر ببینند که هر گروه عملکردی چگونه به مأموریت و چشم‌انداز شرکت کمک می‌کند. همچنین، وظایف جزئی و دستی حذف می‌شوند و به کارمندان اجازه می‌دهند وقت خود را به کارهای معنادارتر اختصاص دهند.

بیشتر بخوانید: برنامه ریزی استراتژیک چیست؟

 

ضعف‌های برنامه ریزی منابع سازمانی ERP

یک سیستم ERP همیشه ناکارآمدی‌ها را در یک کسب‌وکار از بین نمی‌برد یا همه چیز را بهبود نمی‌بخشد. ممکن است شرکت نیاز داشته باشد نحوه سازماندهی خود را بازنگری کند یا خطر پایان دادن به فناوری ناسازگار را داشته باشد. سیستم‌های ERP معمولاً به دلیل مقاومت شرکت در کنار گذاشتن فرایندهای کاری قدیمی، نتوانسته‌اند به اهدافی که تأثیرگذار بر نصب آن‌ها هستند دست یابند. برخی از شرکت‌ها ممکن است همچنین تمایلی به رها کردن نرم‌افزار قدیمی که در گذشته خوب کار می‌کرد نداشته باشند. نکته اصلی این است که از تقسیم پروژه‌های ERP به پروژه‌های کوچک‌تر جلوگیری شود که می‌تواند منجر به افزایش هزینه‌ها شود.

بیشتر بخوانید: برنامه استراتژیک فناوری اطلاعات (IT)

 

برنامه ریزی منابع سازمانی ERP در مقابل مدیریت ارتباط با مشتری CRM

پلتفرم‌های ERP و مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) دو نوع مختلف سیستم‌های نرم‌افزاری هستند که در کسب‌وکار استفاده می‌شوند. در هسته خود، ERP بر فرایندها و عملیات داخلی کسب‌وکار تمرکز دارد، در حالی که CRM بر مدیریت تعاملات با مشتریان و مشتریان بالقوه متمرکز است. سیستم‌های ERP برای ادغام و خودکارسازی عملکردهای اصلی کسب‌وکار طراحی شده‌اند. در مقابل، سیستم‌های CRM برای مدیریت روابط و تعاملات مشتری اختصاص داده شده‌اند. این می‌تواند شامل مواردی مانند سرنخ‌های فروش، کمپین‌های بازاریابی، پرسش‌های خدمات مشتری و مدیریت مخاطبین باشد. در حالی که هدف ERPها ساده‌سازی فرایندها است، هدف CRMها افزایش تعامل، رضایت و وفاداری مشتری است. علیرغم حوزه‌های تمرکز متمایز خود، سیستم‌های ERP و CRM اغلب در برخی از حوزه‌ها همپوشانی دارند. بسیاری از سیستم‌های ERP مدرن شامل عملکردهای CRM هستند. این ادغام به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا اطلاعات مشتری مانند جزئیات تماس، سابقه خرید و گزارش‌های ارتباطی را بین سیستم‌های ERP و CRM همگام‌سازی کنند. به‌عنوان مثال، یک CRM به‌طور سنتی تاریخچه خرید یک مشتری را در اختیار دارد. با حلقه کردن آن در یک سیستم ERP گسترده‌تر، یک شرکت می‌تواند پیش‌بینی کند که مشتری چه زمانی دوباره سفارش می‌دهد، مطمئن شود که در زمان مشخص مقدار کافی در دسترس دارد و مطمئن شود که در زمان مشخص پرسنل کافی در دسترس دارد تا بتواند سفارش بالقوه را انجام دهد.

بیشتر بخوانید: تعریف استراتژی زنجیره تأمین چیست؟ انواع مدیریت زنجیره تأمین چگونه اجرا می شوند؟

 

مثال‌ برنامه ریزی منابع سازمانی ERP

کادبری (Cadbury) 

کادبری، یک تولیدکننده جهانی شیرینی و سازنده تخم‌مرغ شکلاتی محبوب کادبری، همچنین با موفقیت یک سیستم ERP را پیاده‌سازی کرد. این شرکت هزاران سیستم داشت اما نمی‌توانست با رشد سریع خود همگام شود و از سیستم‌های مدیریت انبار ناکارآمد استفاده می‌کرد. این شرکت سیستمی را پیاده‌سازی کرد که هزاران برنامه کاربردی آن را ادغام کرد، فرایندها را استاندارد کرد و سیستم‌های مدیریت انبار را بازسازی کرد.

بیشتر بخوانید: همکاری متقابل عملکردی

 

راهنمایی برای انتخاب یک سیستم برنامه ریزی منابع سازمانی ERP

هنگام انتخاب یک سیستم ERP، عوامل بسیاری را باید در نظر بگیرید. در اینجا چند ویژگی کلیدی برای در نظر گرفتن در روند تصمیم‌گیری شما آورده شده است:

• قابلیت مقیاس‌پذیری: اطمینان حاصل کنید که سیستم ERP می‌تواند با رشد و توسعه کسب‌وکار شما مقیاس‌پذیر باشد. این سیستم باید بتواند حجم تراکنش‌ها، کاربران و داده‌ها را بدون اختلال قابل توجه یا مشکلات عملکردی افزایش دهد.

 

• سفارشی‌سازی: به دنبال یک راه حل ERP باشید که امکان سفارشی‌سازی برای تطبیق با فرآیندها و نیازهای منحصر به فرد کسب‌وکار شما را فراهم کند. می‌توانید به راحتی جریان کار، فیلدها، فرم‌ها و گزارش‌های سفارشی از سیستم‌های ERP دریافت کنید.

 

• قابلیت ادغام: قابلیت ادغام یکپارچه سیستم ERP با سایر برنامه‌های نرم‌افزاری که ممکن است در حال حاضر استفاده می‌کنید را در نظر بگیرید. به سیستم‌های CRM، پلتفرم‌های تجارت الکترونیک، سیستم‌های حقوق و دستمزد و ابزارهای هوش تجاری فکر کنید. اگر برای شما مهم است، ERP شما می‌تواند احتمالاً با هر یک از آن‌ها ارتباط برقرار کند.

 

• رابط کاربری: اگر قصد دارید از ERP خود به طور مکرر استفاده کنید، یک سیستم ERP با رابط کاربری بصری و کاربرپسند را انتخاب کنید که استفاده از آن را آسان نماید. یک رابط کاربری به خوبی طراحی شده می‌تواند به افراد کمک کند تا نرم‌افزار را بپذیرند و همچنین استفاده از تمام ویژگی‌های ERP را ساده‌تر کند.

 

• دسترسی موبایل: اگر برای شما مرتبط است، یک راه حل ERP را انتخاب کنید که دسترسی موبایل را ارائه دهد. دسترسی موبایل به شما امکان می‌دهد کارهای کلیدی را انجام دهید، به اطلاعات دسترسی داشته باشید و تصمیمات را به روش‌های انعطاف‌پذیرتر اتخاذ کنید که ممکن است بر اساس نحوه عملکرد کسب‌وکار شما مهم باشد.

 

• امنیت داده‌ها: اولویت دادن به ویژگی‌های امنیتی داده‌ها و انطباق برای محافظت از اطلاعات حساس کسب و کاری. به دنبال سیستم‌های ERP با اقدامات امنیتی قوی، قابلیت‌های رمزگذاری، کنترل دسترسی، مسیرهای حسابرسی و گواهینامه‌های انطباق باشید. توجه داشته باشید که ERPها می‌توانند مخصوص صنعت باشند، بنابراین برخی از اقدامات امنیتی ممکن است برای صنعت شما مرتبط‌تر باشند.

 

• قابلیت‌های تحلیلی: قابلیت‌های تحلیلی سیستم ERP را ارزیابی کنید. این شامل بررسی ابزارهای گزارش‌سازی داخلی، داشبوردها و ویژگی‌های تحلیلی پیشرفته است. همچنین ممکن است بخواهید در مورد نحوه ورود اطلاعات در زمان واقعی فکر کنید، اگر برای کسب‌وکار شما مهم است.

 

• سطح پشتیبانی: در حین انجام فرآیند انتخاب، سطح پشتیبانی و نگهداری ارائه شده توسط فروشنده ERP را ارزیابی کنید. شما باید اطمینان حاصل کنید که پشتیبانی فنی، به‌روزرسانی‌های نرم‌افزار، وصله‌ها و مستندات را دریافت می‌کنید.

 

• هزینه کل مالکیت: در نهایت، هزینه کل مالکیت سیستم ERP را در طول چرخه عمر آن در نظر بگیرید. این فقط هزینه پیاده‌سازی اولیه نیست. به هزینه‌های نگهداری مداوم، هزینه‌های آموزش و هزینه‌های پنهان احتمالی مانند “هزینه در هر تراکنش” فکر کنید. همچنین می‌توانید در مورد هزینه‌های رشد آینده و افزودن ماژول‌های اضافی نیز بیندیشید.

بیشتر بخوانید: نرم افزار CRM (مدیریت ارتباط با مشتری) چیست؟

پنج مؤلفه برنامه ریزی منابع سازمانی ERP کدام هستند؟

برنامه‌ریزی منابع سازمانی یا ERP، یک سیستم به هم پیوسته است که اطلاعات را در سراسر یک شرکت جمع‌آوری و توزیع می‌کند. هدف یک سیستم ERP، ارتباط اطلاعات مرتبط از یک حوزه کسب‌وکار به حوزه دیگر است. به عنوان مثال، یک سیستم ERP می‌تواند به‌طور خودکار به بخش خرید اطلاع دهد که بخش تولید شروع به کمبود نوع خاصی از مواد اولیه کرده است. می توان گفت مؤلفه‌های یک سیستم ERP بستگی به نیازهای سازمان دارد. با این حال، ویژگی‌های کلیدی وجود دارد که هر ERP باید شامل شود. به طور کلی، بسته‌ها شامل امور مالی، منابع انسانی، لجستیک و تولید، مدیریت زنجیره تأمین و مدیریت ارتباط با مشتری هستند. اینکه کدام یک از کاربردهای اصلی هستند به کسب‌وکار و صنعتی که در آن فعالیت می‌کند بستگی دارد. اکثر شرکت‌ها می‌توانند از مدیریت زنجیره تأمین، لجستیک و برنامه‌های مالی برای کمک به ساده‌سازی عملیات و هزینه‌های خود بهره‌مند شوند.

بیشتر بخوانید: تخصیص منابع

 

نتیجه گیری

برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP) فرآیندهای کسب‌وکار را از طریق یک سیستم واحد٬ مدیریت و ادغام می‌کند. با دید بهتر، شرکت‌ها می‌توانند برنامه‌ریزی و تخصیص منابع را بهتر انجام دهند. بدون ERP، شرکت‌ها تمایل دارند در سیلوها( Silos) فعالیت کنند، و هر بخش از سیستم جداگانه خود استفاده می‌کند. سیستم‌های ERP، جریان آزاد ارتباط و اشتراک‌گذاری دانش در سراسر یک سازمان، ادغام سیستم‌ها برای بهبود بهره‌وری و کارایی، و افزایش هم‌افزایی بین تیم‌ها و بخش‌ها را ارتقا می‌دهند. با این حال، انتقال به یک سیستم ERP، در صورتی که فرهنگ شرکت با تغییر سازگار نشود و شرکت نحوه پشتیبانی ساختار سازمان خود را بررسی نکند، نتیجه معکوس خواهد داشت.

 

جهت ارتقاء سطح کیفی مقالات و تکمیل مباحث مربوط لطفا نظرات و دیدگاههای خود را در پایان این مقاله درج کنید، همچنین چند مقاله مرتبط با موضوع برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) برای مخاطبان سایت شریف استراتژی به اشتراک گذاشته شده است. شما میتوانید با ارائه درخواست مشاوره از طریق ارسال فرم، مشاوره رایگان در خصوص کسب و کار خود دریافت نمایید. پس از ارسال درخواست، کارشناسان شریف استراتژی در اسرع وقت با شما تماس خواهند گرفت.