کیفیت داخلی مجموعه‌ای از روش‌ها است که تضمین میکند که خروجی‌های تیم‌های چایک در حوزه‌های تجاری و فناوری، استانداردهای کیفیت مناسب را در طول فرآیند ایجاد ارزش برای مشتری برآورده می‌کنند.

برای حمایت از چابکی تجاری، شرکت ها باید به طور مستمر به تغییرات بازار پاسخ دهند. کیفیت محصولات کاری که ارزش کسب و کار را افزایش می دهد مستقیماً تعیین می کند که تیم ها با چه سرعتی می توانند راه حل های خود را ارائه دهند. اگرچه محصولات کاری برحسب دامنه متفاوت است، اما احتمالاً شامل نرم افزار، طراحی های سخت افزاری، اسکریپت ها، پیکربندی ها، تصاویر، مواد بازاریابی، قراردادها و سایر عناصر می شود. محصولات ساخته شده بر روی پایه های پایدار که از استانداردها پیروی می کنند آسان تر تغییر میکنند و سازگار می شوند. کیفیت داخلی برای راه‌حل‌های بزرگ حتی حیاتی‌تر است، زیرا اثر تجمعی حتی نقص‌های جزئی و فرضیات اشتباه ممکن است عواقب غیرقابل قبولی ایجاد کند. ایجاد کیفیت در نیازمند آموزش مداوم و تعهد است. اما مزایا سرمایه گذاری را تضمین می کند و شامل موارد زیر است:

• رضایت مشتری بالاتر
• سرعت و قابلیت پیش بینی تحویل بهبود یافته است
• عملکرد بهتر سیستم
• توانایی بهبود یافته در نوآوری ، مقیاس و برآورده کردن الزامات انطباق

کیفیت داخلی با جریان سریع ارزش در مقاله ارزش را بدون وقفه جریان دهید، توضیح داده شده است. تسریع در کشف مشکل و انجام اقدامات اصلاحی با جابجایی یادگیری به سمت چپ در جدول زمانی رخ می دهد. بهبود همکاری، اتوماسیون گردش کار، تحویل مکرر و بازخورد سریع‌تر مشتری از فرآیند یادگیری سریع‌تر پشتیبانی می‌کند. کیفیت داخلی در پنج حوزه کلیدی اعمال می شود. هر دامنه دارای مجموعه‌ای از شیوه‌های کیفی است که از رویه‌های عمومی قابل اجرا جهانی تا موارد خاص یک یا چند دامنه متفاوت است. شکل ۱ نمای تلفیقی از کیفیت داخلی را ارائه می دهد.

شکل ۱. حوزه های کلیدی و شیوه های کیفیت داخلی

دامنه های با کیفیت داخلی

شیوه‌های کیفبت داخلی بر اساس حوزه‌هایی که در آن اعمال می‌شوند متفاوت است. علیرغم همان هدفی که پشت رویکرد کیفیت داخلی برای ایجاد ارزش مشتری وجود دارد، شیوه های واقعی پیچیدگی های محیط و زمینه آنها را منعکس می کند. موارد زیر دامنه های کیفی داخلی هستند:

توابع کسب و کار

عملکردهای تجاری شامل بازاریابی، فروش، منابع انسانی، امور مالی، مدیریت زنجیره تامین و سایر رشته های غیر IT است. همراه با عملیات معمول، هر عملکرد همچنین شامل تلاش های پیچیده ای است که برای موفقیت به خروجی های با کیفیت خاصی نیاز دارد. به عنوان مثال، ایجاد یک کمپین بازاریابی جدید یا ایجاد سیاست های جدید منابع انسانی شامل انتظارات کیفی خاصی است.

نرم افزارهای کاربردی

نرم‌افزار نقش اساسی در چابکی کسب‌وکار، توانایی گسترش کسب‌وکار و رقابت بهتر در عصر دیجیتال دارد. اما استفاده از چنین فرصت هایی مستلزم حفظ کیفیت قابل پیش بینی هنگام ارائه راه حل ها است.

سیستم های فناوری اطلاعات

زیرساخت فناوری اطلاعات اکوسیستم های وسیعی از چشم انداز راه حل های سازمانی امروزی را تقویت می کند. هرچه راه‌حل‌ها پیچیده‌تر باشند، سیستم‌های فناوری اطلاعات باید برای حفظ آنها پیچیده‌تر باشند. برای پشتیبانی از عملکرد قابل اعتماد شرکت، سیستم های فناوری اطلاعات به استانداردهای کیفیت قابل توجهی و در نتیجه شیوه های کیفیت مناسب نیاز دارند.

سخت افزار

هنگامی که سخت افزار در فناوری رایانه استفاده می شود، معمولاً به کابل ها، مانیتورها، مدارهای مجتمع و سایر عناصر ملموس یک سیستم رایانه ای اشاره دارد. اما به طور کلی تر، سخت افزار به دستگاه هایی با خواص فیزیکی بتن اطلاق می شود: جرم، اندازه و ماده. به عنوان مثال می توان به موتورها، چرخ دنده ها، ابزارها، شاسی ها، کیس ها و مکانیزم های ساده یا پیچیده اشاره کرد. با توجه به هزینه تغییر قابل توجهی که دارند، سیستم های سخت افزاری به یک رویکرد منحصر به فرد برای کیفیت نیاز دارند.

سیستم های فیزیکی-سایبری

سیستم‌های فیزیکی-سایبری سیستم‌های پیچیده‌ای هستند که در آنها چندین عنصر فیزیکی توسط الگوریتم‌های نرم‌افزاری کنترل می‌شوند. به عنوان مثال می توان به روبات ها، هواپیماها و اتومبیل ها اشاره کرد. این‌ها برخی از پیچیده‌ترین سیستم‌های جهان هستند و اغلب شامل زیرسیستم‌های پیچیده الکتریکی، مکانیکی، نوری، سیال، حسی و غیره می‌شوند. پیچیدگی آنها و تأثیر بالای شکست بر اهمیت حیاتی کیفیت در چنین سیستم هایی تأکید می کند.

روش‌های اولیه کیفیت چابک را می‌توان برای محصولات کاری در هر حوزه‌ای اعمال کرد

آن‌ها ارزش خود را ثابت کرده‌اند و نقطه شروع مشترکی را برای کارکنان دانش فراهم می‌کنند تا ویژگی‌های کیفی مصنوعات، محصولات کاری، سیستم‌ها و خدماتی را که به نفع خود و مشتریانشان است، درک کرده و بهبود بخشند. مجموعه ای از پنج روش اولیه کیفیت چابک در بخش های زیر توضیح داده شده است.

Shift Learning Left

هر تلاش توسعه ای شامل ناشناخته های متعددی است که با پیشرفت توسعه و یادگیری حقایق جدید تیم ها ظاهر می شوند. اگر یادگیری در اواخر فرآیند اتفاق بیفتد، مسائل اساسی به طور قابل توجهی بر راه حل تأثیر می گذارد و دوباره کاری و تأخیر قابل توجهی در پی خواهد داشت. با این حال، اگر یادگیری خیلی زودتر اتفاق بیفتد – یا به چپ منتقل شود – مشکلات زودتر خود را نشان می‌دهند و اقدامات اصلاحی را با حداقل تأثیر ممکن می‌سازند (شکل ۲). جابجایی یادگیری به سمت چپ صرفاً به این معنی نیست که برخی از اقدامات زودتر در جدول زمانی انجام می شوند، بلکه ساختار برخی از فرآیندهای اساسی نیز تغییر کرده است. به عنوان مثال، رویکرد اول آزمون مستلزم دور شدن از آزمایش معمولی است. در عوض، قبل از اجرای توابع راه حل مورد نظر، هر زمان که امکان پذیر باشد، آزمایش ها ایجاد می شوند.

شکل ۲. تغییر کیفیت به چپ مشکلات را زودتر آشکار می کند

جفت شدن و بررسی همتایان

کار زوجی عملی را توصیف می کند که در آن دو کارگر دانش بر روی یک دارایی در زمان واقعی با یکدیگر همکاری می کنند. اغلب، یکی به‌عنوان محرک عمل می‌کند و مستقیماً محصول کار را پیش می‌برد، در حالی که دیگری به‌عنوان ناوبری عمل می‌کند و ارزیابی و بازخورد را در زمان واقعی ارائه می‌کند. اعضای تیم اغلب نقش ها را عوض می کنند. از آنجایی که محصول کاری حاوی دانش، دیدگاه‌ها و بهترین شیوه‌های مشترک هر عضو است، جفت‌سازی کیفیت بالاتری را ایجاد و حفظ می‌کند. همانطور که هم تیمی ها از یکدیگر یاد می گیرند، مهارت های کل تیم افزایش می یابد و گسترش می یابد. علاوه بر این، بررسی همتایان کمک می کند تا زمانی که یکی از اعضای تیم محصولات کاری دیگری را بررسی می کند، مسائل مربوط به کیفیت را تشخیص دهد. به عنوان مثال، بسیاری از فرآیندهای حاکمیتی پیرامون نرم افزار، بررسی همتایان را به عنوان یک فعالیت انطباق اجباری می کنند.

مالکیت جمعی و مهارت های T شکل

مالکیت جمعی روشی با کیفیت است که در آن اعضای تیم تک‌تک مهارت‌ها و اختیارات لازم را برای به‌روزرسانی هر دارایی مرتبط دارند. این رویکرد وابستگی بین تیم ها را کاهش می دهد و تضمین می کند که هیچ یک از اعضای تیم یا تیم مانع از جریان سریع تحویل ارزش نخواهد شد. هر فردی می‌تواند قابلیت‌ها را اضافه کند، خطاها را برطرف کند، طرح‌ها را بهبود ببخشد یا اصلاح کند، زیرا محصول کاری متعلق به یک تیم یا فرد نیست. مالکیت جمعی توسط استانداردهای کیفیت پشتیبانی می شود که ثبات را تشویق می کند و همه را قادر می سازد تا کیفیت هر جزء را درک کرده و حفظ کنند. مالکیت جمعی بیشتر با “مهارت های T شکل” فعال می شود. مهارت های T شکل مشخصه افرادی است که تجربه عمیقی در یک زمینه دارند اما در سایر زمینه ها نیز مهارت های گسترده ای دارند. مهارت های T شکل نیز نشان دهنده توانایی کار خوب با دیگران است.

استانداردهای مصنوع و تعریف انجام شده

دارایی‌هایی که توسط سازمان ایجاد و نگهداری می‌شوند باید از استانداردهایی پیروی کنند که به اطمینان از ارزش آنها برای کسب‌وکار کمک می‌کند. این استانداردها ممکن است منعکس کنند که مصنوعات چگونه ساخته می شوند یا چه ویژگی هایی باید نشان دهند. استانداردها اغلب برای سازمان و زمینه راه حل خاص منحصر به فرد هستند، به تدریج ظهور می کنند، به طور مکرر تأیید می شوند و توسط چرخه های بازخورد متعدد تصحیح می شوند. برای حفظ مولد استانداردهای مصنوعات، تیم ها باید انگیزه های وجود خود را درک کنند. شیوه های طراحی مصنوعات و استفاده موثر از اتوماسیون به تسهیل استانداردها کمک می کند. اجرای استانداردهای مصنوع تولیدی شامل اعمال تعریف انجام شده (DoD) است – راهی ضروری برای اطمینان از کامل و صحیح بودن محصول کاری. هر تیم، قطار و شرکت باید یک وزارت دفاع را متناسب با نیازهای خود بسازد.

اتوماسیون گردش کار

گردش کار معمولاً مراحل دستی زیادی دارد. انتقال از یک کارگر به کارگر دیگر، جستجوی دارایی مورد علاقه، و بازرسی دستی یک دارایی بر اساس استاندارد، تنها چند نمونه هستند.واقعیت این است که تمام این مراحل دستی مستعد خطا هستند و باعث تاخیر در فرآیند می شوند. بسیاری از این وظایف می‌توانند خودکار شوند، اگر تیم‌ها برای سرمایه‌گذاری در خط لوله خودکارتری که از فعالیت‌ها پشتیبانی می‌کند، وقت بگذارند. اتوماسیون به دلیل کاهش هزینه های اجرا و رعایت ذاتی استانداردها، سود قابل توجهی را به همراه دارد. البته، این را می توان به صورت تدریجی انجام داد، و اغلب با قرار دادن یک سیستم کانبان و سپس یادداشت مراحلی که می توانند خودکار شوند، شروع می شود. گاهی اوقات اولین گام صرفاً تنظیم اعلان‌های خودکار هنگام تغییر حالت یک مورد است. حتی ساده‌تر، بسیاری از این سیستم‌ها به‌عنوان سیستم‌های کششی واقعی طراحی می‌شوند که در آن کارگر به سادگی سیستم را بررسی می‌کند تا ببیند چه کاری بر اساس وضعیت آن در دسترس است. در این حالت، انتقال خودکار است و فقط برای اطلاع از وضعیت محصول کار، نیازی به هرینه سربار ارتباطات جداگانه ندارد.

استانداردهای کیفیت کسب و کار

بخش‌های بالا مجموعه‌ای از پنج روش اساسی کیفیت چابک را توصیف می‌کنند که می‌توانند در هر حوزه تجاری اعمال شوند. تقریباً هر جنبه ای از عملیات تجاری – حسابداری و مالی، حقوقی، فروش، توسعه، منابع انسانی، بازاریابی، عملیات، تولید و موارد دیگر- تابع استانداردهای کیفی تحمیلی داخلی یا خارجی است که اغلب با الزامات انطباق مرتبط است. هر کارکرد کسب و کار خروجی های خاصی تولید می کند که باید استانداردهای کیفیت مرتبط با آن زمینه را برآورده کند.

صرف نظر از عملکرد کسب و کار شما، مراحل دستیابی به کیفیت با چابکی شامل موارد زیر است:

• در تیم های چابک سازماندهی کنید، آموزش ببینید و تکرار کنید.
• استانداردها و خط مشی های انطباق را برای عملکرد خود تعریف کنید.
• در مورد تعریف انجام شده (DoD) برای مصنوعات و فعالیت های گردش کار خود به توافق برسید.
• شیوه های اساسی کیفیت چابک را اجرا کنید.
• اندازه گیری کنید و یاد بگیرید.
• روش های کیفیت چابک را بیشتر به عملکرد خاص خود اختصاص دهید.
• پیشرفت مستمر داشته باشید.

شیوه های کیفیت چابک در توسعه نرم افزار

نرم افزار ممکن است غنی ترین و بهترین حوزه تعریف شده برای اعمال کیفیت داخلی باشد. این امر بر اساس ضرورت انجام شد، زیرا نرم افزار بسیار پیچیده و نامشهود است. شما نمی توانید آن را لمس کنید یا آن را ببینید، بنابراین رویکردهای سنتی برای بازرسی، اندازه گیری و آزمایش کافی نیستند. اگر کیفیت به طور بومی ساخته نشده باشد، بعید است که اصلا وجود داشته باشد.برای مقابله با این چالش جدید، بسیاری از شیوه‌های کیفیت جدید مانند موارد بالا از برنامه‌نویسی افراطی (XP) الهام گرفته شده‌اند، که میل سریع با کیفیت را دارد.آنها ارزش خود را ثابت کرده اند و اکنون شروع به تأثیرگذاری روی شیوه های کیفیت در سایر حوزه ها کرده اند.روش‌های زیر به خوبی برای توسعه نرم‌افزار اعمال می‌شوند، و ما آنها را در این زمینه توضیح خواهیم داد، اما می‌توان آن‌ها را در حوزه‌های دیگر نیز اعمال کرد.

یکپارچه سازی مداوم

ایجاد ارزش در مقیاس بزرگ به کارگران دانش نیاز دارد تا سیستم را به صورت تدریجی بسازند و در نتیجه تغییرات کوچک مکرر ایجاد شود. هر یک باید به طور مداوم برای درگیری ها و خطاها بررسی شود و با بقیه سیستم یکپارچه شود تا از سازگاری و پیشرفت رو به جلو اطمینان حاصل شود. یکپارچه سازی مداوم (CI) بازخورد سریعی را در اختیار توسعه دهندگان قرار می دهد (شکل ۳). هر تغییر به سرعت ساخته می شود، یکپارچه می شود و سپس در سطوح مختلف آزمایش می شود. CI فرآیند آزمایش و انتقال تغییرات را از طریق محیط‌های مختلف خودکار می‌کند و در صورت شکست آزمایش‌ها به توسعه‌دهندگان اطلاع می‌دهد. ادغام مداوم در درون و بین تیم‌ها حیاتی است و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا به سرعت مشکلات را در تمام بخش‌های پایگاه کد شناسایی و حل کنند.

تمرینات اول تستشکل ۳. یکپارچه سازی پیوسته (CI) کیفیت در کل سیستم را تقویت می کند

تمرینات اول تست

تیم های چابک در یک سیستم سریع و مبتنی بر جریان برای توسعه و انتشار سریع قابلیت های تجاری با کیفیت بالا عمل می کنند. به جای انجام بیشتر تست‌ها در پایان، تیم‌های Agile تست‌های زیادی را زودتر و اغلب به عنوان بخشی از فرآیند یکپارچه‌سازی خود تعریف و اجرا می‌کنند. تست‌ها برای واحدهای کوچک کد با استفاده از توسعه تست محور (TDD)، برای معیارهای پذیرش داستان، ویژگی و قابلیت با استفاده از توسعه رفتار محور (BDD) و برای فرضیه ویژگی یا مزیت قابلیت با استفاده از UX ناب (شکل ۴) تعریف شده‌اند. کیفیت ساخت تضمین می کند که تغییرات مکرر توسعه Agile خطاهای جدیدی ایجاد نمی کند و در عین حال اجرای سریع و قابل اعتماد را امکان پذیر می کند.

شکل ۴. شیوه های آزمایشی اول سرعت را تسریع می کند

Refactoring

تغییر مداوم فناوری و اهداف تجاری در حال تحول، حفظ و افزایش مداوم ارزش کسب و کار را دشوار می کند. با این حال، دو راه برای آینده وجود دارد:

• به افزودن قابلیت‌های جدید به یک پایگاه کد موجود ادامه دهید تا در نهایت به سمت حالت «دور انداختن» غیرقابل نگهداری حرکت کند.
• به طور مداوم سیستم را بازسازی کنید تا پایه ای برای ارائه کارآمد ارزش تجاری فعلی و همچنین ارزش تجاری آینده ایجاد کنید.

با بازسازی مداوم، عمر مفید سرمایه گذاری یک شرکت دارایی های نرم افزاری را می توان به طور قابل ملاحظه ای افزایش داد و به کاربران این امکان را می دهد که از جریان ارزش برای سال های آینده بهره مند شوند. اما بازسازی مجدد زمان می برد و بازگشت سرمایه فوری نیست، بنابراین صرف زمان و تلاش باید بخشی از ملاحظات برنامه ریزی ظرفیت باشد. برای اطلاعات بیشتر، مقاله راهنمای توسعه یافته در مورد Refactoring را ببینید.

تحویل مستمر

تحویل مستمر این امکان را فراهم می کند که هر زمان که مشتریان به آن نیاز داشته باشند، ارزش را برای آنها آزاد کند. این کار توسط خط لوله تحویل مداوم (CDP) انجام می شود ، که شامل چهار جنبه است: اکتشاف مداوم ، ادغام مداوم ، استقرار مداوم و آزادی تقاضا. CDP سازمان ها را قادر می سازد تا خط لوله فعلی خود را در یک ساختار جدید ترسیم کنند و از بهبود بی وقفه برای ارائه ارزش به مشتریان استفاده کنند. حلقه های بازخورد به صورت داخلی در داخل و بین مراحل و به صورت خارجی بین مشتریان و بهبود سوخت سازمانی انجام می شود.
حلقه های بازخورد داخلی اغلب بر بهبود فرآیند متمرکز هستند. حلقه های خارجی اغلب بر روی بهبود راه حل متمرکز هستند. این بهبودها به طور جمعی هم افزایی ایجاد می کنند و اطمینان می دهند که شرکت “چیز درست، راه درست” را ایجاد می کند و مکرراً ارزش را به بازار ارائه می دهد. علاوه بر این، DevOps دارای حوزه‌های عملی حیاتی برای ایجاد مکانیسم‌های تحویل ارزش سریع و قابل اعتماد است.

تحویل مستمر به تیم‌ها کمک می‌کند تا در صورت تقاضا آزاد شوند. با این حال، انتشار با کیفیت نیاز به یک تعریف خاص و مقیاس پذیر از انجام شده دارد که به اطمینان از اینکه کیفیت مورد نیاز ساخته شده است کمک می کند. شکل ۵ یک مثال را نشان می دهد:

شکل ۵. نمونه ای از تعریف مقیاس پذیر از done

برای حمایت از شیوه‌های امنیتی، تیم‌ها برای هر نسخه یک لایحه مواد نرم‌افزاری (SBOM) ایجاد می‌کنند که اجزای تجاری و منبع باز و وابستگی‌ها را توصیف می‌کند تا از عدم وجود آسیب‌پذیری اطمینان حاصل کنند.

معماری چابک

معماری چابک مجموعه ای از ارزش ها، شیوه ها و همکاری هایی است که از طراحی و معماری فعال و تکاملی یک سیستم پشتیبانی می کند. این ذهنیت DevOps را در بر می گیرد و به معماری سیستم اجازه می دهد تا به طور مداوم تکامل یابد و همزمان از نیازهای کاربران فعلی پشتیبانی کند. معماری چابک از شیوه های توسعه چابک از طریق همکاری، طراحی اضطراری، معماری هدفمند و سادگی طراحی پشتیبانی می کند. همچنین امکان طراحی برای آزمایش پذیری، استقرار و تغییرپذیری را فراهم می کند. نمونه سازی سریع، طراحی مبتنی بر مجموعه، مدل سازی دامنه، و نوآوری غیرمتمرکز، به نوبه خود از معماری چابک پشتیبانی می کنند. مفهوم اساسی Architectural Runway به تیم‌ها و قطارهای Agile اجازه می‌دهد تا قابلیت‌های موثری را برای قابلیت‌ها و ویژگی‌های تجاری آینده فراهم کنند، در حالی که به تدریج مفروضات معماری اساسی را تأیید می‌کنند.

شیوه های کیفیت سیستم های فناوری اطلاعات

هر شرکت مدرن برای موفقیت تجاری خود به سیستم های فناوری اطلاعات که به درستی کار می کنند وابسته است. با افزایش روزافزون گردش‌های کاری کسب‌وکار که توسط فناوری اطلاعات تأمین می‌شود، اطمینان از قابلیت اطمینان، مقیاس‌پذیری، ایمنی و امنیت سیستم‌های فناوری اطلاعات اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند. این نیاز به یک رویکرد قوی برای ایجاد کیفیت در این سیستم ها دارد. نمونه‌ای از شیوه‌های کیفیت ویژه فناوری اطلاعات در زیر توضیح داده شده است.

زیرساخت به عنوان کد

یکی از چالش‌های حیاتی در تضمین کیفیت اکوسیستم‌های فناوری اطلاعات، از تعریف و حفظ پیکربندی‌ها به طور مداوم ناشی می‌شود. پیکربندی‌ها که اغلب نشان‌دهنده صدها یا حتی هزاران پارامتر محیطی هستند، از هماهنگی خارج می‌شوند و باعث ایجاد مشکلاتی در بخش‌های مختلف چشم‌انداز راه‌حل سازمانی می‌شوند. «زیرساخت به‌عنوان کد» رویکردی برای کنترل آن پیکربندی‌ها به‌صورت برنامه‌ریزی شده و در نتیجه بهره‌مندی کامل از اتوماسیون در تعریف، تهیه، و حفظ پیکربندی‌ها به‌طور پیوسته و یکپارچه است. Containerization یک توانمندساز عالی برای زیرساخت به عنوان کد است، زیرا اجازه می دهد تا رابط های برنامه نویسی را برای جنبه های مختلف محیط اجرا اعمال کند.بعلاوه، استفاده از «زیرساخت تغییرناپذیر» – رویکردی که در آن اجزای فناوری اطلاعات هر زمان که نیاز باشد، بازسازی می‌شوند، به جای اینکه در تولید اصلاح شوند – سازمان را مجبور می‌کند تا با تعریف مجدد رسمی آنها و استقرار مجدد مؤلفه‌ای که تغییر کرده است، صراحتاً تمام تغییرات محیط را کنترل کند.

NFR ها و SLA ها

زیرساخت فناوری اطلاعات باید کیفیت های خاصی را برای محیط اجرا فراهم کند تا از سیستم های ضروری برای عملیات تجاری پشتیبانی کند. این ویژگی‌های کیفیت شامل مواردی مانند امنیت، قابلیت اطمینان، عملکرد، قابلیت نگهداری و مقیاس‌پذیری (نیازمندی‌های غیرعملکردی یا NFR) است. علاوه بر این، قراردادهای مربوط به سطح خدمات (SLAs)، مانند میانگین زمان قبل از شکست (MTBF) و میانگین زمان تعمیر (MTTR)، باید تضمین شوند. در NFR و SLA ها به صورت تدریجی با آزمایش اولیه و مداوم و اقدامات اصلاحی به موقع به دست می آیند. حصول اطمینان از اینکه سیستم ها با NFRS و SLA خود مطابقت دارند، نیازمند ابزار دقیق و ساخت و استفاده فعالانه از باند فرودگاه معماری است.

تله متری و مانیتورینگ

پاسخگویی به بارهای پیش‌بینی نشده، حملات امنیتی، سخت‌افزار، نرم‌افزار و خرابی‌های شبکه، به طیف وسیعی از گزینه‌ها نیاز دارد، از کاهش یا حذف سرویس‌ها تا افزودن ظرفیت سرویس. قابلیت های تله متری و ثبت گزارش به سازمان ها این امکان را می دهد که معماری و سیستم های عامل خود را برای برآوردن بارها و الگوهای استفاده مورد نظر درک و تنظیم دقیق کنند. نظارت مؤثر مستلزم آن است که تله متری تمام پشته برای همه ویژگی های مستقر شده از طریق CDP فعال باشد. نظارت تضمین می کند که مسائل مربوط به عملکرد سیستم را می توان به سرعت در تولید پیش بینی کرد یا به آن پرداخت.

استانداردهای امنیت سایبری

محیط‌های فناوری اطلاعات باید استانداردهای کیفی سختگیرانه‌تری داشته باشند تا در برابر دسترسی، استفاده، افشا یا تخریب غیرمجاز محافظت کنند. طیف فعالیت ها برای دستیابی به امنیت سایبری جامع شامل موارد زیر است:

• فعال سازی فناوری (رمزگذاری داده ها، مدیریت هویت ساده و غیره)
• آزمایش و اعتبارسنجی مکرر (حسابرسی، تست نفوذ و غیره)
• آموزش و عادات مناسب برای نیروی کار آزمایش تمام دارایی های جدید برای آسیب پذیری های مختلف
• به طور مکرر هشدارهای آسیب پذیری جدید را در برابر SBOM راه حل موجود برای مؤلفه های آسیب دیده بررسی کنید و وصله ها یا رفع فوری ارائه دهید

حاکمیت خودکار

پیشرفت‌های اخیر در DevOps و روش‌ها، شیوه‌ها و ابزارهای مرتبط، فرصت‌های جدیدی را برای تیم‌های فناوری اطلاعات برای خودکارسازی حاکمیت فراهم می‌کند.
حاکمیت خودکار جایگزین فعالیت های خسته کننده، دستی و مستعد خطا می شود و به طور خاص به نیازهای امنیتی، انطباق و حسابرسی می پردازد. برای اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع به مرجع [۲] مراجعه کنید:
سرمایه گذاری نامحدود، رمانی در مورد DevOps، انطباق حسابرسی، و رونق در عصر دیجیتال.
اتوماسیون مدیریت پیکربندی، ممیزی، تست امنیتی (هم در حین ساخت و هم در استقرار) و زیرساخت تغییرناپذیر به کاهش خطای انسانی کمک می کند که می تواند منجر به آسیب پذیری سیستم شود.

شیوه های کیفیت مهندسی سخت افزار چابک

تضمین کیفیت در سیستم‌ها و قطعات سخت‌افزاری پیچیده است، زیرا هزینه تغییر با گذشت زمان افزایش می‌یابد و تأثیر مسائل کیفیت بر سخت‌افزار زیاد است. این می تواند شامل خرابی میدان فاجعه بار، فراخوانی حجم محصولات تولیدی و تعویض یا تعمیر گران میدان باشد. این خطر سازمان ها را تحت فشار قرار می دهد تا ضمن توسعه سیستم ها و زیرسیستم های سخت افزاری مهندسی شده، شیوه های کیفیت داخلی را به طور موثر اعمال کنند. چندین تکنیک وجود دارد که سازمان ها برای اطمینان از کیفیت داخلی در سیستم های سخت افزاری استفاده می کنند که در زیر توضیح داده شده است.

مدل سازی و شبیه سازی

در چابک، هدف ساخت و یادگیری در سریع ترین زمان ممکن است. همانطور که در شکل ۶ نشان داده شده است، مدل سازی و شبیه سازی در محیط مجازی – و مدل سازی سریع در محیط نمونه اولیه – به تغییر یادگیری به سمت چپ کمک می کند. تجزیه و تحلیل و شبیه‌سازی در مدل‌های دیجیتالی مورد استفاده در طراحی الکتریکی و مکانیکی به کمک رایانه (CAD) و MBSE (به زیر مراجعه کنید) می‌تواند تغییرات را سریع و اقتصادی آزمایش کند. دوقلوهای دیجیتال چندین مدل مجازی را با داده‌های جمع‌آوری‌شده از تله متری در سیستم‌های عملیاتی ترکیب می‌کنند تا مدل‌ها را بهبود بخشند و بهتر پیش‌بینی کنند که سیستم‌ها چگونه در آینده رفتار خواهند کرد. حلقه‌های بازخورد در شکل ۶ نشان می‌دهد که چگونه داده‌های محیط‌های دیگر، محیط دیجیتال را اعتبارسنجی و بهبود می‌بخشند.برخی از محصولات هوافضا و خودرو حتی از شبیه سازی مدل برای صدور گواهینامه استفاده می کنند که به طور قابل توجهی زمان و هزینه تغییرات را کاهش می دهد.

شکل ۶. تغییر یادگیری به سمت چپ برای مهندسی سخت افزار

نمونه سازی سریع

محیط مجازی نمی تواند همه مسائل را آشکار کند. نمونه‌های اولیه فیزیکی جایگزینی ارزان‌تر برای سخت‌افزار واقعی و «فلز خم‌شده» هستند.آنها بازخورد با وفاداری بالاتر را ارائه می دهند که فقط در یک محیط فیزیکی در دسترس است. نمونه اقدامات نمونه اولیه عبارتند از:

• چوب و سایر ماکت‌های با کیفیت پایین
• قطعات الکتریکی بریدبرد
• قطعات مکانیکی و الکتریکی با چاپ سه بعدی (PCB، دسته سیم‌ها)

به طور فزاینده‌ای، از تولید افزودنی برای کاهش هزینه‌های آزمایش سریع و نمونه‌سازی اولیه استفاده می‌شود. «تولید افزودنی از نرم‌افزار طراحی به کمک رایانه (CAD) یا اسکنرهای شی سه‌بعدی استفاده می‌کند تا سخت‌افزار را برای رسوب مواد، لایه به لایه، در اشکال هندسی دقیق هدایت کند. همانطور که از نام آن پیداست، ساخت افزودنی موادی را برای ایجاد یک شی اضافه می کند. در مقابل، هنگامی که شما یک شی را با روش های سنتی ایجاد می کنید، اغلب لازم است که مواد را از طریق فرز، ماشین کاری، کنده کاری، شکل دادن یا وسایل دیگر حذف کنید.»
بسیاری از سازمان ها با تجهیزات و دانش برای «چاپ» قطعات مکانیکی و الکتریکی می توانند آنها را در یک روز تولید و ارسال کنند. و قطعات ساخته شده با تولید مواد افزودنی در حال حاضر راه خود را به تولید باز می کنند.

شیوه های کیفیت سیستم های فیزیکی-سایبری

سیستم‌های فیزیکی-سایبری به یک سازمان نیاز دارند که به طور مؤثر با اجزای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری که بر رفتار آن حاکم است، برخورد کند. علاوه بر این، از آنجا که چنین سیستم‌هایی مستقیماً در دنیای واقعی کار می‌کنند، تأثیر مسائل کیفیت می‌تواند قابل توجه باشد و اغلب مشمول انطباق با مقررات است.

مهندسی سیستم های مبتنی بر مدل

مهندسی سیستم های مبتنی بر مدل (MBSE) تمرین توسعه مجموعه ای از مدل های دیجیتال مرتبط است که به تعریف، طراحی و مستندسازی یک سیستم تحت توسعه کمک می کند. پس این مدل‌ها روشی کارآمد برای کاوش، به‌روزرسانی، و ارتباط جنبه‌های سیستم با ذینفعان فراهم می‌کنند و در عین حال وابستگی به اسناد سنتی را به طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهند یا حذف می‌کنند. با آزمایش و اعتبارسنجی ویژگی‌های سیستم زودهنگام با مدل، آنها یادگیری به موقع ویژگی‌ها و رفتارها را تسهیل می‌کنند و امکان بازخورد سریع در مورد نیازها و تصمیمات طراحی را فراهم می‌کنند.

ادغام مکرر End-to-End

در حوزه نرم افزار، ادغام پیوسته ضربان قلب تحویل مداوم است: این تابع اجباری است که تغییرات را تأیید می کند و مفروضات را در کل سیستم تأیید می کند. تیم‌های چابک روی اتوماسیون و زیرساخت‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که هر تغییر توسعه‌دهنده را ایجاد، ادغام و آزمایش می‌کند و بازخورد فوری در مورد خطاها ارائه می‌کند.
ادغام مداوم سیستم های فیزیکی-سایبری بزرگ بسیار چالش برانگیزتر است زیرا:

• موارد با زمان طولانی ممکن است در دسترس نباشند
• یکپارچه سازی مرزهای سازمانی را در بر می گیرد
• اتوماسیون به ندرت سرتاسر است
• قوانین فیزیک محدودیت های خاصی را دیکته می کنند

در عوض، ادغام سرتاسری مکرر به معاوضه اقتصادی هزینه مبادله یکپارچه سازی در مقابل دانش و بازخورد تاخیری می پردازد (شکل ۷). هدف ادغام جزئی مکرر با حداقل یک ادغام راه حل کامل برای هر PI است.

شکل ۷. ادغام مکرر انتها به انتها

جهت ارتقاء سطح کیفی مقالات و تکمیل مباحث مربوطه، لطفا نظرات و دیدگاههای خود را در پایان این مقاله درج کنید، همچنین چند مقاله مرتبط با موضوع چشم انداز پورتفولیو برای مخاطبان سایت شریف استراتژی به اشتراک گذاشته شده است.

اسکرام ( Scrum ) یک روش چابک است که توسط تیم‌های درون یک ای آر تی ( ART ) برای ارائه ارزش مشتری در یک جعبه زمانی کوتاه استفاده می‌شود. تیم‌های اسکرام از تکرارها، سیستم‌های کانبان و رویدادهای اسکرام برای برنامه‌ریزی، اجرا، نمایش و بازنگری کار خود استفاده می‌کنند.

بسیاری از تیم ها از اسکرام به عنوان فرآیند اولیه تیم چابک خود استفاده می کنند. با این حال، آنها محدود به اسکرام نیستند و ممکن است از تیم کانبان نیز استفاده کنند. با این حال، همه تیم‌های از تکنیک‌های کیفیت داخلی و سایر شیوه‌ها و فعالیت‌هایی که در اسکرام تعریف نشده‌اند، استفاده می‌کنند. تیم‌های اسکرام با دیگر تیم‌های چابک و ذینفعان ای آر تی همکاری می‌کنند و راه‌حل‌هایی را ایجاد و به کار می‌برند که به نفع مشتریانش باشد. این مقاله نحوه استفاده از اسکرام تیم چابک را شرح می دهد.

تیم‌های چابک که اسکرام را به کار می‌گیرند، برای دستیابی به یک هدف مشترک، رویدادهای منظمی را دنبال می‌کنند و ارزشی را به شرکت و مشتریانش ارائه می‌کنند. تیم ها از اختیار و استقلال برای برنامه ریزی، اجرا و مدیریت کار خود، تصمیم گیری در محدوده خود، و انطباق با شرایط در حال تغییر به بهترین شکلی که مناسب می بینند، دارند. این امر تصمیم‌گیری را غیرمتمرکز می‌کند، همسویی را تضمین می‌کند و هدایت مدیریتی ظریف و حداقلی را برای تیم‌های اسکرام تقویت می‌کند. در واقع، تیم‌ها تعیین می‌کنند که چگونه کار خود را انجام می‌دهند و محدوده‌ای را که می‌توانند در چارچوب زمانی تکرار به آن متعهد شوند، تعیین می‌کنند. آنها موارد بک لاگ ها را ایجاد و اصلاح می کنند که به عنوان داستان ها و معیارهای پذیرش بیان می شوند و اهداف تکراری را تعریف می کنند و به آنها متعهد می شوند.
سپس آنها عملکرد جدید را می سازند، آزمایش می کنند و به کار می گیرند و کیفیت داخلی را برای هر افزایش راه حل تضمین می کنند. علاوه بر این، از آنجایی که تیم‌های اسکرام تمام نقش‌ها و مهارت‌های مورد نیاز برای توسعه و ارائه افزایش ارزش را دارند، به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با حداقل محدودیت‌ها و وابستگی‌های ممکن با سایر تیم‌ها کار کنند. ماهیت خود مدیریتی و متقابل عملکردی تیم اسکرام – همراه با ارتباط مداوم، درگیری سازنده و تعامل پویا – محیط کاری لذت بخش، سرگرم کننده و سازنده تری ایجاد می کند.

چرخه اسکرام

شکل ۱ چرخه اصلی اسکرام نشان می دهد (مثلاً تکرار در مقابل اسپرینت). هر رویداد در این چرخه فرصتی برای بررسی پیشرفت و انجام اصلاحات در اواسط دوره فراهم می کند. این رویدادها اغلب در یک زمان و مکان برای کاهش هزینه های اضافی برگزار می شوند.

شکل ۱. چرخه اسکرام

بخش های زیر یک نمای کلی از این چرخه ارائه می دهد. تکرارها و رویدادهای اسکرام، از جمله برنامه ریزی تکرار، بررسی، و گذشته نگر، به طور خلاصه در بخش های بعدی و با جزئیات بیشتر در مقالات توضیح داده شده است.

 تیم بک لاگ

تیم بک لاگ تمام کارهای آینده مورد نیاز برای پیشبرد راه حل را در خود جای داده است. بیشتر کار توسط داستان‌های کاربر ثبت می‌شود، اما سایر کارها و فعالیت‌ها (مانند آموزش، پشتیبانی) نیز ممکن است شامل شوند. عقب ماندگی تیم در طول برنامه ریزی PI تا حدی پر می شود و تیم ها اهداف PI خود را تعیین می کنند. تیم‌ها به‌طور مداوم بک لاگ را اصلاح می‌کنند تا اطمینان حاصل کنند که همیشه حاوی داستان‌هایی است که بدون خطر یا غافلگیری قابل اجرا آماده هستند. در طول پالایش بک لاگ، تیم‌ها داستان‌ها و ویژگی‌های کاربران آتی (در صورت لزوم) را برای تعریف، بحث، تخمین و تعیین معیارهای پذیرش برای موارد عقب مانده آینده بررسی می‌کنند. پالایش بک لاگ یک فرآیند پیوسته در طول تکرار است.

تکرار

تکرارها (Sprints) ضربان قلب اسکرام هستند و ریتمی را برای کار در تایم باکس بزرگتر PI ایجاد می کنند. تمام کارهای لازم برای دستیابی به تکرار – از جمله برنامه ریزی، همگام سازی تیمی، بررسی تکرار، و گذشته نگر – در تکرارها انجام می شود. هر تکرار یک تایم باکس استاندارد و با طول ثابت است که معمولاً دو هفته طول می کشد. تیم افزایش ارزش با کیفیت بالا را در طول تکرار به عنوان نرم افزار کار، آزمایش شده، راه حل ها یا سایر مصنوعات ارزشمند ارائه می دهد. تکرارها پیوسته و متوالی هستند و یک تکرار جدید بلافاصله بعد از تکرار قبلی شروع می شود.

برنامه ریزی تکرار

برنامه ریزی تکرار اولین رویداد تکرار است. اسکرام مستر/کوچ تیم معمولاً این رویداد را تسهیل می کند. همه اعضای تیم با یکدیگر همکاری می کنند تا تعیین کنند چه مقدار از عقب ماندگی تیم را می توانند در طول یک تکرار آتی ارائه دهند و آن داستان ها را در مجموعه ای از اهداف تکرار خلاصه کنند. تیم طرح به دست آمده را در بارنامه تکراری ثبت می کند. مالک محصول اطمینان می‌دهد که شرکت‌کنندگان آماده هستند تا درباره مهم‌ترین موارد عقب ماندگی تیم و نحوه نگاشت آنها به اهداف تکرار و اهداف PI بحث کنند. تیم اسکرام ممکن است افراد دیگری را برای برنامه ریزی و ارائه مشاوره دعوت کند.
برنامه ریزی تکرار به موضوعات زیر می پردازد:

• چرا این تکرار ارزشمند است؟
• در این تکرار چه کاری می توان انجام داد؟
• کار چگونه انجام خواهد شد؟
• کار انتخاب شده چگونه انجام خواهد شد؟

در طول برنامه ریزی تکرار، تیم در مورد معیارهای پذیرش برای هر داستان توضیح می دهد و تلاش برای تکمیل آن را تخمین می زند. تیم داستان های نامزد را بر اساس ظرفیت موجود برای تکرار انتخاب می کند. برای هر آیتم انتخاب شده، تیم کار لازم را برای ایجاد یک افزایش ارزش که مطابق با تعریف انجام شده (DoD) باشد، برنامه ریزی می کند و اطمینان حاصل می کند که می توان آن را کامل در نظر گرفت. توسعه مستمر عملکرد سیستم افزایشی مستلزم یک تعریف مقیاس‌پذیر از انجام شده است تا اطمینان حاصل شود که کار به درستی انجام می‌شود (به تعریف مقیاس‌پذیر انجام شده در مقاله کیفیت داخلی مراجعه کنید). برنامه ریزی تکرار اغلب مستلزم تجزیه اقلام بک لاگ به داستان های کاربر یا Enabler است که معمولاً می توانند در یک یا دو روز تکمیل شوند. تیم تصمیم می گیرد که کار در تکرار چگونه انجام شود. پس از تکمیل برنامه ریزی، تیم به کار متعهد می شود و بک لاگ تکرار را در مکانی قابل مشاهده مانند استوری بورد، تابلوی Kanban یا ابزار مدیریت پروژه Agile ثبت می کند. برنامه ریزی حداکثر تا حدود دو ساعت برای یک تکرار دو هفته ای تنظیم شده است.

اهداف تکراری

اهداف تکرار خلاصه سطح بالایی از اهداف تجاری و فنی است که یک تیم چابک موافقت می کند تا در یک تکرار به آن دست یابد. آنها برای هماهنگی یک ART به عنوان یک تیم خودسازمانده و خود مدیریت از تیم های چابک حیاتی هستند. اهداف تکرار مزایای زیر را ارائه می دهند:

• اعضای تیم را با یک هدف مشترک هماهنگ می کند
• تیم ها را با اهداف مشترک ART PI هماهنگ می کند و به مدیریت وابستگی ها کمک می کند
• شفافیت و اطلاعات مدیریتی را ارائه می دهد

هنگامی که تیم برنامه ریزی تکرار را کامل کرد و بار تکرار را ایجاد کرد، تیم کار را برای تکرار بعدی به عنوان مجموعه ای از اهداف تکرار ترکیب می کند، که مشخص می کند چرا تکرار ارزشمند است. این اهداف از بک لاگ تکرار مشتق شده و با اهداف PI همسو هستند. اختیاری، PO ممکن است یک مجموعه اولیه از اهداف را قبل از برنامه ریزی تعریف کند. این به ایجاد زمینه برای “چرا” و “چه چیزی” برنامه ریزی کمک می کند. اهداف تکرار، اطلاعات و زبان مشترکی را برای حفظ همسویی، مدیریت وابستگی‌ها و انجام تنظیمات لازم در طول اجرای PI، به تیم‌های Agile، ذینفعان ART و مدیریت ارائه می‌دهند.

تکرار بک لاگ

در طول برنامه‌ریزی تکرار، تیم‌ها آیتم‌هایی را از بک لاگ تیم بیرون می‌کشند تا بک‌لوگ تکرار را ایجاد کنند که شامل مواردی است که قصد دارند در آن تکرار تکمیل کنند. از آنجایی که برنامه ریزی PI سطح بالایی دارد، احتمالاً باید برای هر تکرار تنظیماتی انجام شود. علاوه بر این، تیم‌ها بازخورد دریافت می‌کنند – نه تنها از تکرارهای قبلی‌شان، بلکه از نسخه نمایشی سیستم و سایر تیم‌هایی که با آنها همکاری می‌کنند. نگرانی های تیم محلی (نقایص، بدهی های فنی و تعمیر و نگهداری)، عقب ماندگی ART، و اهداف PI تیم متعهد، همگی بر محتوای عقب مانده تکرار تأثیر می گذارند.

ارائه

 تیم‌های اسکرام در چارچوب الزامات آهنگسازی و همگام‌سازی ART عمل می‌کنند و هم‌ترازی، مدیریت وابستگی و چرخه‌های یادگیری یکپارچه سریع را برای کل Solution تسهیل می‌کنند.در طول تکرار، هر تیم برای تعریف، ساخت و آزمایش داستان هایی که در طول برنامه ریزی تکرار شناسایی کرده اند، همکاری می کند. آنها پیشرفت تکرار را دنبال می کنند و با استفاده از تابلوهای داستان و Kanban و رویدادهای همگام سازی تیم، جریان ارزش را بهبود می بخشند. آنها داستان‌ها را در طول تکرار ارائه می‌کنند و از «آبشار» تایم باکس اجتناب می‌کنند. آنها شیوه های کیفیت داخلی را برای ساخت صحیح سیستم اعمال می کنند. این داستان های تکمیل شده در طول تکرار و در Iteration Review نمایش داده می شوند.

همگام سازی تیم

همگام سازی تیم یک جلسه کوتاه (معمولاً ۱۵ دقیقه یا کمتر) است که معمولاً روزانه برگزار می شود تا پیشرفت به سوی هدف تکراری بررسی شود، ارتباط برقرار شود و کارهای برنامه ریزی شده آینده تنظیم شود. تیم می تواند از هر ساختار یا تکنیکی برای همگام سازی تیم استفاده کند و یک برنامه عملیاتی برای هماهنگی روز کاری بعدی ایجاد کند. اما همگام سازی تیم تنها زمانی نیست که اعضای تیم می توانند تنظیمات را انجام دهند. تیم با هم همکاری می کند و هر زمان که لازم باشد در مورد تطبیق یا برنامه ریزی مجدد کار بحث می کند. تیم های با عملکرد بالا از همگام سازی تیم برای یافتن فرصت هایی برای کمک به یکدیگر استفاده می کنند تا تیم در تحقق اهداف تکرار متعهد خود موفق شود. Scrum Master/Team Coach موضوعاتی را نیاز به بحث بیشتر دارند در تابلوی “Meet After” یادداشت می کند. فقط طرف‌های درگیر در طول جلسه بعد از آن می‌مانند تا درباره این موضوعات با جزئیات بیشتر صحبت کنند. همگام‌سازی ناکارآمد تیم ممکن است نشانه مشکلات عمیق‌تری باشد که به یک رویکرد سیستمی برای حل نیاز دارد، که اغلب به عهده Scrum Master/Team Coach است.

افزایش

افزایش نشان داده شده در شکل ۱ نشان می دهد که چگونه عملکرد راه حل جدید در هر تکرار تکامل می یابد. هر افزایش به همه موارد قبلی افزوده می شود و تأیید می شود و اطمینان حاصل می کند که همه آنها با هم کار می کنند. هر کدام یک راه حل کارآمد، آزمایش شده و قابل استفاده است که با معیارهای کیفیت توافق شده در تعریف انجام شده (DoD) مطابقت دارد.
علاوه بر این، تیم می تواند چندین افزایش را در یک تکرار ارائه دهد. مجموع تمام افزایش های تیم در بررسی تکرار بررسی می شود.

بررسی تکرار

برای تیم های اسکرام، Iteration Review دومین تا آخرین رویداد تکرار است. هر تیم نتایج تکرار را بررسی می کند، نتایج کار خود را به ذینفعان کلیدی ارائه می دهد و پیشرفت به سوی هدف تکرار و اهداف PI را ارزیابی می کند. همچنین هر گونه سازگاری آینده با محصول یا فرآیند را تعیین می کند. بر اساس نتایج، ذینفعان و تیم در مورد کارهای بعدی با یکدیگر همکاری می کنند. همچنین ممکن است عقب ماندگی تیم برای دیدار با فرصت های جدید تنظیم شود. بررسی تکرار حداکثر تا ۹۰ دقیقه برای یک تکرار دو هفته ای بسته بندی شده است.

تکرار گذشته نگر

Iteration Retrospective آخرین رویداد تکرار است. هدف اصلی آن تأمل در تکرار و استخراج ایده های جدید برای بهبود فرآیند و راه حل آن است. گذشته نگر به القای مفهوم بهبود بی وقفه کمک می کند. تیم بحث می کند که چه چیزی خوب پیش رفت، با چه مشکلاتی مواجه شد و چگونه آن مشکلات حل شدند (یا نشدند). تیم مفیدترین تغییرات را برای بهبود شناسایی می کند. این تغییرات در اسرع وقت مورد بررسی قرار می گیرند و یا برای تکرار بعدی در بک لاگ ثبت می شوند. زمان گذشته نگر حداکثر تا ۶۰ دقیقه برای یک تکرار دو هفته ای تنظیم شده است.

شرکت در نمایش سیستم

نمایش سیستم یک نمای یکپارچه از ویژگی های جدید را برای آخرین تکرار ارائه شده توسط همه تیم های ART ارائه می دهد. هر نسخه نمایشی به ذینفعان ART یک معیار عینی از پیشرفت در طول PI می دهد. همه افراد حاضر در ART در دمو سیستم شرکت می کنند یا حداقل در آن شرکت می کنند.

شکل ۲. نمونه ای از بک لاگ و گردش کار تیمی که در تابلوی کانبان نمایش داده شده است

نقش های اسکرام

اندازه و ساختار تیم اسکرام (معمولاً ده یا کمتر) ارتباطات، تعامل و توانایی ارائه ارزش را بهینه می کند. تیم اسکرام به اندازه‌ای کوچک است که بتواند زیرک بماند و به اندازه‌ای بزرگ است که کارهای مهمی را در یک سرعت انجام دهد [۲].
همه تیم‌های چابک، از جمله تیم‌هایی که Scrum را اجرا می‌کنند، دو نقش تیمی تخصصی دارند که هر کدام مجموعه‌ای از مسئولیت‌ها را دارند (شکل ۳):

• Scrum Master/Team Coach (که ممکن است یک نقش پاره وقت باشد) مسئول کمک به هماهنگ کردن جریان کار برای ارائه به مشتریان است. آنها با آموزش اصول Scrum و Lean-Agile، کمک به رفع موانع پیشرفت و تسهیل خودسازماندهی و خود مدیریتی تیم، محیطی را برای عملکرد بالا و بهبود بی امان ایجاد می کنند. بسیاری از SAFe Scrum Masters/Team Coaches دارای مسئولیت‌های مربیگری اضافی هستند، مانند مربیگری DevOps، کیفیت داخلی، Kanban و جریان.
• مالک محصول (معمولاً یک نقش تمام وقت) نیازها و انتظارات مشتریان را درک می کند. آنها به‌عنوان مالک محتوای بک‌لوگ تیم عمل می‌کنند و به عقب‌ماندگی تیم اولویت می‌دهند و به اطمینان از ساختن کار درست تیم به روش درست کمک می‌کنند.

شکل ۳. تیم  Agile

تیم های چابک در قطار هستند

اگرچه تیم‌ها دارای عملکرد متقابل هستند، اما یک تیم چابک ممکن است نتواند ارزش کامل کاربر نهایی را برای سیستم‌های بزرگی که ممکن است شامل پلتفرم‌های فناوری مختلف و طیفی از رشته‌ها مانند سخت‌افزار، نرم‌افزار و مهندسی سیستم باشد، ارائه دهد. با این حال، تیم ها باید برای بهینه سازی جریان تلاش کنند تا مقدار سرتاسری را تا حد امکان مستقل ارائه دهند. برای حمایت از هدف بزرگ‌تر، تیم‌های چابک در یک قطار انتشار چابک (ART) فعالیت می‌کنند و محیطی را برای همسویی و همکاری با تیم‌های دیگر برای ایجاد راه‌حل‌های بزرگ‌تر و کشف چگونگی کاهش یا حذف وابستگی‌ها و بهبود تیم و جریان ART فراهم می‌کنند.
به عنوان بخشی از ای آر تی (ART) ، همه تیم‌ها با هم برنامه‌ریزی می‌کنند، آزمایش می‌کنند و یاد می‌گیرند، همانطور که در شکل ۴ نشان داده شده است، که به آنها کمک می‌کند هم بر نگرانی‌های محلی و هم بر هدف بزرگ‌تر ای آر تی تمرکز کنند. این هم‌ترازی همچنین به تیم‌ها امکان می‌دهد به طور مستقل کاوش، ادغام، استقرار و انتشار ارزش را داشته باشند. مقاله Agile Teams مشارکت هر تیم در این مسئولیت مشترک ارائه ارزش مشتری را بیشتر تعریف می کند.

شکل ۴. تیم های چابک با هم برنامه ریزی، دمو و یادگیری می کنند