تعریف دقیق دوسوتوانی سازمانی چیست؟

در این مقاله قصد داریم به بیان تعریفی از دوسوتوانی سازمانی بپردازیم و انواع دوسوتوانی سازمانی را شرح دهیم. دوسوتوانی سازمانی مفهومی است که شرکتهای بسیاری را با خود همراه نموده است و توانسته است بینشی جدید در مدیران ایجاد کند که بتوانند هر چه بهتر، از موقعیت های استراتژیک و فرصت های نوآورانه استفاده نمایند. در ادامه به بیان هریک از جوانب و ابعاد ساختاری دوسوتوانی سازمانی خواهیم پرداخت و شما می تواند نظرات و دیدگاه های خود را با دیگران به اشتراک بگذارید.

مقدمه ای بر دوسوتوانی سازمانی

تصور کنید برای انجام کارهایتان مجبور بودید از هر دو دستتان استفاده کنید؛ گاهی از دست چپ، گاهی از دست راست و گاهی هر دو دست همزمان. تصور کنید که همه افراد در سازمان شما با چنین چالشی مواجه بودند. توانایی استفاده ماهرانه از هر دو دست «دوسوتوانی» نامیده می‏شود. این پدیده به‌طور فزاینده در شرکت‌هایی به‌کار می‏رود که در آنها تنش بین دو مدل کسب‏وکار مختلف به‌عنوان «دوسوتوانی سازمانی» توصیف می‏شود.دوسوتوانی سازمانی مفهومی جدید در مدیریت می باشد که در رابطه با نحوه دستیابی به مزیت رقابتی پایدار، بقای سازمانی و عملکرد شرکت است. توانایی برای استفاده از وضع موجود (بهره برداری) و استفاده از فرصت ها برای رشد و بقای در آینده اکتشاف دو بال حرکت دوسوتوانی می باشند. یک سازمان برای بقا، رشد ، افزایش عملکرد، نوآوری و توان رقابت پذیری در محیط پویای امروزی به قابلیت پویای دوسوتوانی سازمانی نیاز دارد .

بر مبنای تحقیق انجام شده توسط دانکن و مارچ، اولین کسانی بودند که نظریه دوسوتوانی سازمانی را مطرح کردند. به اعتقاد تاشمن و اریلی، این امیدواری وجود دارد که سازمان های دوسوتوان عملکرد بهتری داشته باشند و ساختارهای سازمانی را که به ایجاد دوسوتوانی کمک می کند، تشریح کنند. تا قبل از سال ۱۹۹۶ دوسوتوانی سازمانی توجه محققان به خود را جلب نکرده بود. اما با مطرح شدن این مفهوم توسط تاشمن و اریلی، مفهوم دوسوتوانی سازمانی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. به طوری که از سال ۲۰۰۴ به بعد مقالات زیادی در این زمینه توسط محققان به رشته تحریر در آمده است.

در یک تحقیق بنیادی دوسوتوانی در موضوعاتی همانند استراتژی، شبکه ها، توسعه محصول جدید، تکنولوژی، توسعه نرم افزار،
سرمایه فکری و دیگر موضوعات به کار گرفته شده است. برخی از سازمان ها قادر به شناسایی، تعریف و به کار گیری فعالیت هایی هستند که منجر به افزایش کارایی سازمان یا سیستم می شود. اینگونه فعالیت ها که که بر روی عملیات تولید، کاهش هزینه ، کیفیت و … برای بهبود عملکرد کسب و کار جاری تمرکز دارد، بهره برداری نامیده می شود.

از طرف دیگر، سازمان ها می توانند بر روی فعالیت هایی که انعطاف پذیری را افزایش می دهد، تمرکز کنند که اکتشاف نامیده می شود و اشاره به تمرکز بر روی نوآوری و رشد در محصول، فرصت هایی برای اطمینان از اثربخشی آینده و … دارد. از دید محققان اکتشاف و بهره برداری اساسا دو فعالیت سازمانی مجزا می باشد که باید به صورت کاملا همزمان پیگیری شود تا سازمان به مزیت رقابتی و بقای
طولانی مدت دست یابد. تعداد زیادی از تحقیقات از بهره برداری و اکتشاف به عنوان فعالیت های متعامد که متقابلا اثر مثبتی دارند الگو گرفته اند.

بیشتر بخوانید: واحد خدمات مشترک چگونه در سازمان هم افزایی ایجاد میکند؟

دست یافتن به سطح یکسانی از اکتشاف و بهره برداری در سازمان آسان نیست، اما می توان مدت زمان رسیدن به آن را کوتاهتر کرد. هدف این مقاله دادن یک نگرش نو در زمینه ابهامات دوسوتوانی، روشن کردن برخی از این ابهامات و معرفی نوع شناسی چند وجهی از دوسوتوانی سازمانی به همراه پیشنهاد هایی برای تحقیقات آینده می باشد. ما در این مقاله از روش کتابخانه ای در جهت گرد آوری مطالب و از روش توصیفی و تحلیل مباحث مربوط به دوسوتوانی در راستای نگارش مقاله استفاده کرده ایم.

در این مقاله با توجه به جدید بودن ادبیات دوسوتوانی، تعاریفی از دوسوتوانی سازمانی ارائه شده است. ابهامات موجود در تعریف آن بررسی و همچنین ابهامات در واژه های اکتشاف و بهره برداری بیان شده است، سپس انواع دوسوتوانی متوازن، گردشی، تفکیکی و متقابل توضیح داده شده است. ابهامات در سنجش دوسوتوانی و تحقیقات مربوط به دوسوتوانی مورد بحث قرار گرفته در نهایت نتیجه گیری و موضوعات تحقیقاتی آینده برای محققان ارائه شده است.

تعریف دوسوتوانی سازمانی چیست؟

مفهوم دوسوتوانی برای اولین بار توسط دانکن و مارچ در ادبیات یادگیری سازمانی شکل گرفت که میزان تمایل شرکتها به تمرکز بر توانایی های بهره برداری و یا اکتشاف را مشخص می نمود. در حالی که هدف شرکت های بهره بردار گرا، رسیدن به کارایی بهتر برای نمونه از طریق تمرکز بر روی تولید و عادی سازی است، شرکت های اکتشاف گرا هدفشان ایجاد انعطاف پذیری در سازمان از طریق یک رویکرد باز به یادگیری است، برای نمونه، برخی از شرکت ها از طریق آزمایش و گام گذاشتن به پروژه های نوآوری پر مخاطره انعطاف پذیری را ایجاد می کنند.

دانکن، در تعریف دوسوتوانی بر نیاز سازمانها جهت توسعه ترتیبات ساختاری دوگانه برای مدیریت نوآوری تمرکز کرد ولی مارچ، معتقد است که بهره برداری و اکتشاف دو فعالیت یادگیری متفاوتند و سازمان توجه و منابع خود را بین این دو تقسیم می کند. سازمان باید به طور همزمان با اکتشاف و بهره برداری همتراز باشد.

تاشمن و اریلی، دوسوتوانی سازمانی را توانایی همزمان پیگیری نوآوری افزایشی و ناپیوسته برای ساختار ها، فرآیند ها و فرهنگ ها در گروه متناقض چند گانه در شرکت مشابه که برای بقای یک دسته از شرکت ها نیاز می باشد، تعریف کردند. گیبسون، دوسوتوانی را، یک توانایی سازمانی در همسویی و کارایی در پاسخ به تقاضاهای بازار و همزمان سازگاری با تغییرات در محیط تعریف می کند. سازمان دوسوتوان به سازمانی گفته می شود که به طور همزمان توانایی تمرکز بر مسئولیت های فعلی به خوبی فرصت های آینده را به عنوان کلیدی برای بقای شرکت دارا باشد.

معنی و مفهوم دقیق دوسوتوانی سازمانی چیست؟

هنوز مقداری ابهامات درباره اینکه اصطلاح دوسوتوانی سازمانی چه معنی دارد باقی مانده است. استفاده عمومی از دوسوتوانی سازمانی نامعین و ساده است و اشاره به توانایی یک شرکت در انجام دو کار به صورت همزمان دارد. در یک تعریف ساده، اکتشاف ممکن است اشاره ساده ای به اقدامات انجام شده برای بهبود قابلیت های موجود باشد.

فقدان دوسوتوانی (اکتشاف/بهره برداری) برای شرح بقای سازمانی در زمانی که شرکت با تهدیدها سر و کار دارد خیلی با اهمیت است. در دیگاه دیگر بقای طولانی مدت شرکت امر لازم برای دوسوتوانی سازمانی است. دوسوتوانی آسان نیست، در حالی که یک شرکت می تواند کارآیی و نوآوری یا رقابت در بازار های چندگانه را پیگیری کند. یک شرکت برای توسعه قابلیت های ضروری می تواند در بازار ها و تکنولوژی های جدیدی که توانمند بر بقای شرکت در مواجه با شرایط تغییرات انجام شده در بازار می باشند رقابت کند.

در یک تحقیق بنیادی دوسوتوانی در موضوعاتی همانند استراتژی، شبکه ها، توسعه محصول جدید، تکنولوژی، توسعه نرم افزار، سرمایه فکری و دیگر موضوعات به کار گرفته شده است. در حالی که درگیری ها و تنش های عملی برای اینکه چگونه مدیران و سازمان ها با اکتشاف و بهره برداری سر و کار دارند ممکن است نادیده گرفته شود. خطر به کار گیری وسیع این اصطلاح در تحقیقات، حرکت به سمت پدیده های اصلی را دور می کند و معنی خود را از دست می دهد. اصطلاح دوسوتوانی یک تست رورشاخ (Rorschach) مدیریت شده است که هر کس می خواهد تضمین بقای شرکت را با آن بررسی کند.

آزمون رورشاخ که یکی از انواع آزمون های فرافکن است، توسط هرمن رورشاخ روان پزشک سوئیسی ابداع شد. این آزمون شامل ده لکه جوهر است که برخی از آنها رنگی، برخی سیاه، خاکستری و سفید هستند و هر یک روی کارت جداگانه ای قرار دارند. در این آزمون، افراد تلقی خود از لکه های عجیب و غریب جوهر را بازگو می کنند و بر اساس این تفسیر و تلقی، روانشناس، نوع شخصیت یا عملکرد احساسی فرد یا حتی اختلالات ذهنی اش را تشخیص میدهد.

با توجه به این ابهامات، محققان پیشنهاد کردند که ادبیات دوسوتوانی سازمانی از تعریف اصلی خود در ساخت به عنوان قابلیتی برای حل تنش ها رخت بر بسته است. بنابراین، تحقیقات آینده ممکن است که از یک بازگشت به تعریف ساختاری که بر روی ماهیت دوسوتوانی به عنوان یک قابلیت تأکید داشته باشد، سودمند باشند.

بحث دوسوتوانی در ابتدا متمرکز بوده است ولی حالا به کمتر متمرکز تبدیل و پیچیده تر نیز شده است. تحقیقات نه تنها منجر به فقدان شفافیت شده است بلکه اصطلاحات به کار گرفته شده در رابطه با پدیده های مختلف اثرات خاصی داشته است؛ ما معتقد و موافق این هستیم که اگر اصطلاح دوسوتوانی سازمانی در ادامه برای پدیده های بسیار ناهمگون مورد استفاده قرار گیرد، بینش ما درباره اینکه چگونه واقعا شرکت ها اکتشاف و بهره برداری می کنند احتمالا بسیار کمتر مفید واقع شود.

 

ابهام در اکتشاف و بهره برداری دوسوتوانی سازمانی

دوسوتوانی طرفدار ترکیبی از اکتشاف و بهره برداری است و رفتار یک سازمان را که موفق به رسیدن به سطح بالایی از بهره برداری و اکتشاف به طور همزمان و مدیریت خواسته های متضاد در محیط کار می شود، را توصیف می کند. دوسوتوانی به سازمان اجازه می دهد که در مدیریت خواسته های کسب و کار امروز کارا باشد، در حالی که انعطاف پذیری مورد نیاز برای انطباق با چالش ها و فرصت های جدید در محیط را به دست آورد.

در یک مقاله مبنا به طور ضمنی بر رویکرد چند بعدی با تأکید بر ضرورت پیگیری هر دو نوع فعالیت صحه می گذارد. او بحث می کند که تأکید بیش از حد بر روی بهره برداری به ممانعت از اکتشاف برای قابلیت ارتقا و در نهایت منسوخ شدن منجر می شود. در این شرایط سازمان ها خودشان را در یک دام تعادل پایدار کمتر از حد مطلوب در می یابند. در مقابل، تمرکز بیش از حد بر روی اکتشاف به ممانعت از بهره برداری و شکست در داخل سازمان و به دست نیاوردن هیچ بازگشتی از دانش منجر خواهد شد. به کار گماشتن سازمان ها در اکتشاف بیش از اندازه، تعدادی از ایده های جدید توسعه نیافته و مقدار ناچیزی قابلیت های مشخص را ارائه می دهد؛ چون بهره برداری و اکتشاف برای منابع پنهان و مورد توجه رقابت می کنند، نگهداری یک ترکیب بهینه از بهره برداری و اکتشاف به صورت فوق العاده به چالش کشیده شده است و مستلزم تعدادی از مبادلات بالقوه است.

بیشتر بخوانید: نحوه تعامل و توزیع قدرت بین واحد بازاریابی و فروش باید چگونه باشد؟

برای رسیدن به هدف دوسوتوانی تحقیقات زیادی انجام شده است که مبادلات بهره برداری و اکتشاف به عنوان یک نقطه شروع در نظر گرفته شده است. دوسوتوانی به وسیله تلاش در سطوح بالای اکتشاف و بهره برداری همزمان به دست می آید. برای محققان اکتشاف و بهره برداری اساسا دو فعالیت سازمانی مجزا می باشد که باید به صورت کاملا همزمان پیگیری شود تا به مزیت رقابتی و بقای طولانی مدت دست یابند. تعداد زیادی از تحقیقات از بهره برداری و اکتشاف به عنوان فعالیت های متعامد که متقابلا اثر مثبتی دارند الگو گرفته اند. دست یابی به دوسوتوانی در سطوح یکسان اکتشاف و بهره برداری آسان نیست اما می توان حداکثر رسیدن به هر دو را سریعتر کرد. نمودار زیر به خوبی اکتشاف و بهره برداری را در بعد زمان به تصویر می کشد.

تمرکز بر بهره برداری و اکتشاف باید چگونه باشد؟

تمرکز غالب بر بهره برداری و یا اکتشاف ممکن است به شکست شرکت در بازار منجر شود. همان گونه که بهره برداری اشاره به بهینه سازی کسب و کار فعلی و ایجاد سود کوتاه مدت دارد، تمرکز بیش از حد بر آن ممکن است شرکت را به دام توانایی بیاندازد، که در آن قابلیت های سازمان منسوخ شده و عملکرد بلند مدت به خطر انداخته شود تمرکز صرف بر بهره برداری ممکن است عملکرد کوتاه مدت به همراه داشته باشد، اما می تواند مشکل توانایی تولید بدون تقاضا را ایجاد کند، چرا که سازمان ممکن است نتواند به طور کافی به تغییرات محیط واکنش نشان دهد.

از سوی دیگر، تمرکز بیش از حد بر اکتشاف ممکن است به سازمان کمک کند پایه دانش خود را بهبود بخشد اما سازمان را در دام چرخه بی پایان تحقیق و تغییر بی حاصل می اندازد و عملکرد دراز مدت سازمان را به خطر می اندازد. بقای بلندمدت و موفقیت سازمان، به توانایی سازمان در فعالیت به اندازه در بهره برداری از موقعیت های کنونی سازمان و فعالیت در اکتشاف برای موفقیت در آینده بستگی دارد. انتظار می رود واحدهای سازمانی که اکتشاف را دنبال می کنند کوچک و غیر متمرکز باشند و فرآیندهای ضعیفی داشته باشند، و واحدهای سازمانی که بهره برداری را دنبال می کنند بزرگ تر، متمرکزتر و با فرآیندهای منسجم تر باشند.

شرکت ها در یک دوره طولانی و در روبه رویی با تغییرات تکنولوژی و محیطی نیاز دارند که همترازی ساختاری خود را تغییر دهند. تامپسون، ویژگی های مابین کارآیی و انعطاف پذیری در اجرا را یک تناقض می داند. در این دیدگاه بهره برداری درباره کار آیی، کنترل، اطمینان و تنزل می باشد، در حالی که اکتشاف درباره جستجو، کاوش، استقلال و نوآوری است. از دیدگاه مارچ، هر سازمانی با مسائل اساسی روبه رو می شود و بهره برداری های کافی برای اطمینان از سود دهی جاری را به کار می گیرند. همچنین در زمان مشابه توانمندی های خود را برای اطمینان از سوددهی آینده به کار می گیرند.

بیشتر بخوانید: تحلیل زنجیره ارزش چیست و ارکان اصلی در زنجیره ارزش کسب و کار کدامند؟

در استفاده از اصطلاح دوسوتوانی سازمانی، شرکت ها به تغییر ساختار ها برای ابداع کردن به درستی اجرای نوآوری نیاز دارند. اینکه چگونه تعدادی از شرکت ها برای چندیدن دهه باقی می مانند و کار می کنند مورد تجدید نظر قرار گرفته است. سازمان ها به کشف و بهره برداری همزمان نیاز دارند تا دوسوتوان شوند

نظریه ها درباره آسانی یا دشواری که هر سازمان می تواند هم اکتشاف و هم بهره برداری را دنبال کند وابسته به اوضاع سختی است که این دو وظیفه را به عنوان رقابت یا جنبه های تکمیلی در تصمیمات یا اقدامات سازمانی مورد عمل قرار دهند. از سوی دیگر برخی از محققان به عنوان یک ساختار دوقطبی به دوسوتوانی توجه دارند در حالی که مارچ، استدلال تمایزی و مبادلات بین بهره برداری و اکتشاف را به عنوان دروغ در برابر اهداف تک زنجیره تلقی می کند. در ویژگی های مارچ مکان اکتشاف و بهره برداری ذاتا منابع متعارض و تقاضاهای مدیریتی در شرکت است. سپس در این دیدگاه، مبادلات بین اکتشاف و بهره برداری غیر قابل اجتناب دیده می شود، و وابستگی نتایج دوسوتوانی به مدیریت در این مبادلات برای یافتن رتبه مناسبی از نقاط قوت ما بین این دو است.

در واقع، مبادلات بین بهره برداری از یقین های قدیمی و اکتشاف، احتمالات جدید می باشد. در ادامه یک نوع شناسی جدیدی از دوسوتوانی بر مبنای دو بعد ساختار و زمان ارائه شده است که به نظر می رسد با توجه به ابهامات مطرح شده، می تواند پاسخگوی برخی از ابهامات باشد.

انواع دوسوتوانی سازمانی کدام است؟

در نوع شناسی چند وجهی دوسوتوانی که توسط سیمسک ارائه شده است به دو بعد اشاره دارد. بعد اول به بعد زمانه اشاره دارد زیرا تسخیر گستره دوسوتوانی به طور همزمان یا متوالی در طول زمان پیگیری می شود.

ماهیت زمانی دوسوتوانی سازمانی چگونه است؟

ماهیت زمانی دوسوتوانی سازمانی به دست آوردن تمایزات ما بین قابلیت های سازمانی مورد نیاز برای پشتیبانی از پیگیری های همزمان بهره برداری و اکتشاف و نیاز مندی های آنها برای جایگزینی بین بهره برداری و اکتشاف در یک پیگیری متوالی در طول زمان است.

ماهیت ساختاری دوسوتوانی سازمانی چگونه است؟

بعد دوم به بعد ساختار اشاره دارد. تامپسون، به دو بعد ساختار مستقل و وابسته اشاره دارد. هنگامی که بهره برداری و اکتشاف در یک واحد مشابه دنبال می شود، دوسوتوانی ساختاری مستقل نامیده می شود. در مقابل، موقعی که این پیگیری ها مستلزم دو واحد مجزا یا بیشتر می باشد، دوسوتوانی ساختاری وابسته نامیده می شود. با کنار گذاشتن ابعاد در کنار هم، چهار نوع توصیف دوسوتوانی هارمونیک، گردشی، تفکیکی و متقابل مشخص می شود که شکل زیر نشان داده شده اند.

یکی از مزیت های اصلی این نوع شناسی در توان بالقوه آن برای هدایت متمرکز و تحقیق سیتماتیک در داخل دوسوتوانی می باشد. تلاش های پیشین برای شناسایی ریشه و ردیابی نتایج دوسوتوانی به علت غیبت یک چارچوب نظری کل نگر برای تشخیص انواع دوسوتوانی و همچنین هدایت تحقیقات محدود شده است.

تحقیقات پیشین بر روی شناسایی و توصیف پیشینه و شرایطی که اثر گذار، توانمند یا در غیر این صورت ارتقا دهنده دوسوتوانی سازمانی باشد تمرکز دارند، و توجه اندکی به نتایج مرتبط با دوسوتوانی شده است.

تعریف دوسوتوانی سازمانی متوازن چیست؟

پیگیری همزمان بهره برداری و اکتشاف متوازن در داخل یک واحد سازمانی مجزا به طور ذاتی چالش آور است، چون هر رقابتی برای منابع پنهان، منجر به تعارض ها، خلاف گویی ها و تناقضات می شود. در غیاب بخش بندی ها، پیگیری پیشرفت فعالیت های استراتژیک و عملیاتی از نظر فرهنگ سازمانی، ساختار، سیستم و جایگاه یک پاداش بر روی توانایی های یکپارچه اعضا ایجاد تنش می کند. بنا بر این تعجب آور نیست که دوسوتوانی متوازن در ادبیات زمینه سازمانی و فرهنگ می باشد.

زمینه سازمانی به عنوان یک سطح رویه ای از فرهنگی که سیستم، فرآیند و باور های رفتاری سطوح فردی را توصیف می کند، بیان شده است. در واقع آنها معتقدند که حفظ تعادل مطلوب از بهره برداری و اکتشاف در داخل یک واحد مجزا مستلزم ساخت یک مجموعه از فرآیند هایی است که توانمند باشند افراد را تشویق کنند به اینکه خودشان درباره چگونگی تقسیم وقتشان بین تقاضاهای متعارض برای بهره برداری و اکتشاف تصمیم گیری کنند.

ایجاد یک مفهوم برای ارتقا گرایش رفتاری، یک ظرفیت ترکیب شده برای بهره برداری و اکتشاف است، که به صورت همزمان شکوفا می شود. این مفهوم شامل تأکید مشترک بر عملکرد بالا (انضباط و کشش) و حمایت اجتماعی (پشتیبانی و اعتماد )  و پیگیری دوسوتوانی به وسیله تشویق افراد برای ایجاد قضاوت های یکپارچه که چگونه زمانشان را بین تقاضاهای متعارض برای همترازی و سازگاری تقسیم کنند می باشد.

فراتر از ایجاد یک مفهوم حمایت کننده، این ادبیات بر روی تمرین ها و رویه های سازمانی همچون استفاده فرارویه ای، غنی سازی شغل و تقسیم کردن وظیفه برای ارتقای دوسوتوانی تأکید دارد در داخل یک واحد مستقل این مکانیزم ها با نیازهای منعطف برای ایجاد تعادل بین اکتشاف و بهره برداری توسعه می یابند.

سیستم سازمانی مشخص همچون ساختار مبتنی بر تیم و شیوه های منابع انسانی می توانند خلاقیت را در سازمان ارتقا دهند و از پیگیری همزمان اکتشاف و نو آوری پشتیبانی کنند. برای یک دیدگاه مدیریتی، دوسوتوانی زمینه ای که مستلزم رهبران با مجموعه ای از رفتار های پیچیده می باشد پیشنهاد شده است.

نتایج نشان می دهد که عملکرد استراتژیک از دوسوتوانی متوازن تأثیر می پذیرد. از دیدگاه مبتنی بر منابع یک مفهوم رفتاری از بهره برداری و اکتشاف می تواند به طور همزمان جلوه گر باشد و ممکن است یک منبع ارزشمند، کمیاب و هزینه تقلید به آن توجه شود و بنا براین یک منبع بالقوه برای مزیت های رقابتی باشد. تحقیقات تجربی گواه منافع استراتژیک این نوع از دوسوتوانی است.

به طور خاص، ترکیب همزمان بهره برداری و اکتشاف در داخل یک واحد مجزا با بهبود رضایت ذینفعان، به ویژه در میان مشتریان و مدیران عالی و سطح بالا همراه خواهد بود. همچنین مفهوم دوسوتوان رابطه مثبتی با نرخ های ذهنی از عملکرد یک واحد کسب و کار، به وسیله مدیران سطح ارشد و میانی دارد.

واحد ها قادر هستند که قابلیت های جدیدی را به صورت همزمان ایجاد و از قابلیت های موجود نیز استفاده کنند و از سطوح بالای عملکرد استراتژیک سرمایه گذاری لذت ببرند. آنها به چهار طریق، ایجاد نوآوری در دست یابی به موفقیت، ایجاد سرمایه گذاری در فن آوری های بالا، توسعه روابط استراتژیک با سهامداران کلیدی خارجی و تأمین بودجه برای فعالیت های سرمایه گذاری داخلی، قابلیت های شرکت ها را ارزیابی می کنند.

تعریف دوسوتوانی سازمانی گردشی چیست؟

دوسوتوانی گردشی در سازمان هایی که در یک دوره طولانی از بهره برداری در گیر هستند و این دوسوتوانی به وسیله تصمیمات ساختاری به وجود نیامده است، بلکه به وسیله تخصیص مداوم منابع و توجه به بهره برداری و اکتشاف به وجود آمده است وجود دارد. در نتیجه این نوع از دوسوتوانی مستلزم یک سیستم از گردش زمانی متناوب سازمان ها در بین یک دوره بلند مدت از بهره برداری و یک دوره کوتاه مدت از اکتشاف می باشد.

تفکیک زمانی بین فعالیت ها چیز جدیدی نیست و اخیرا برای مسایلی که بهره برداری و اکتشاف را ترکیب می کند توسعه داده شده است. چندین مطالعه نشان می دهند که سازمان ها بین اکتشاف و بهره برداری نوسان دارند. پیگیری متوالی، یک مکانیزم ترکیب جایگزین را، توسعه می دهد که ممکن است با کاهش تعدادی از منابع و محدودیت های اجرایی یک رویکرد همزمان باشد. فراتر از این تفکیک زمانی، ممکن است تخصص کار آمد در فعالیت های اکتشاف و بهره برداری، نوآوری ها را تسهیل کند.

بنابراین، موقعی که دوسوتوانی به طور متوالی در یک واحد مستقل پیگیری می شود، سازمان ها به طور دوره ای تأکیداتشان را بین بهره برداری و اکتشاف تغییر می دهند. این فرآیندها مستلزم تغییرات در ساختار رسمی و رویه ها، سبک ها، سیستم های پاداش و کنترل و تخصیص دهی مجدد منابع می باشد که مستلزم ایجاد مکانیزم هایی برای مدیریت تعارض، حفظ روابط میان فردی موثر و توسعه قوانین جایگزین می باشد. یک گرایش تکنولوژیکالی قوی به طور چشمگیری تعیین کننده دوسوتوانی گردشی است. واحد های کسب و کار یا شرکت های کوچک و متوسط با یک گرایش تکنولوژیکی قوی، گرایش توسعه و تحقیق قوی تری دارند. شرکت ها در توسعه و دست یابی به تکنولوژی های جدید فعال هستند و از تکنولوژی های پیچیده در توسعه محصول استفاده می کنند.

تحقیق بر روی جریان های تکنولوژیکی به عنوان الگویی برای سرمایه گذاری شرکت های تکنولوژی محور که به طور نزدیک یک منحنی اس شکل را ایجاد می کند و اساسا شروع انعکاس منحنی به طور معنا داری به سرمایه گذاری نیازمند است تا یک بعد طراحی و ایجاد شود (اکتشاف) مورد توجه شرکت ها قرار گرفته است . پس از آن یک افزایش نمایشی در نتایج تولید به عنوان یک نوآوری بهره برداری مورد توجه قرار می گیرد و سرانجام در بالاترین سطح نمودار، اثر بهره برداری حاشیه ای می شود و این چرخه از نو تکرار می شود. این حرکت نشانه گذاری شده مستمر اکتشاف و بهره برداری در داخل یک واحد ساختاری، نمونه ای از دو سو توانی گردشی است.

در مطالعات اخیر گروه های توسعه محصول جدید دریافتند که شرکت های بیوتکنولوژیک ابتدا، اتحاد های اکتشاف را برای کشف دانش جدید به دست می گیرند و متعاقبا اتحاد های بهره برداری را برای توسعه و به شکل تجاری در آوردن دانش شکل می دهند. در مطالعه ای دیگر در گروه های نرم افزاری روشن شد که کاهش در اکتشاف در بعضی زمان ها با افزایش در بهره برداری ترکیب می شود. بر اساس تحقیقات دوسوتوانی سازمانی با نتایج نوآوری، به ویژه نوآوری در محصول ارتباط خیلی قوی دارد. همچنین شیوه های منابع انسانی که بر روی نوآوری، کار تیمی و انعطاف پذیری تأکید دارند برای پذیرش فرهنگ سازمانی که تغیرات پی در پی را توانمند می کند مناسب هستند.

تعریف دوسوتوانی سازمانی تفکیکی چیست؟

ریشه دو سوتوانی تفکیکی را می توان در نوشته های دانکن، جستجو کرد. وی استدلال کرد که شرکت ها نیاز به نوآوری به منظور تضمین موفقیت بلند مدت خود دارند و باید به ساختار های دو گانه توجه نمایند. این دیدگاه پیگیری دوسوتوانی سازمانی نیازمند ایجاد واحدهای مستقل ساختاری است که هر کدام خودشان دارای استراتژی، ساختار، فرهنگ و سیستم های مشوق هستند. مفاهیم تفکیک، قسمت بندی ساختاری و یکپارچگی ریشه در ادبیات طراحی سازمانی دارند. نظریه پردازان سازمانی پیش بینی کردند که دوسوتوانی تفکیکی به پدیده های همزمان، که مستلزم بخش بندی و مطابقت داشتن با بهره برداری و اکتشاف در داخل واحد های ساختاری متفاوت یا تقسیمات یک سازمان است وابستگی دارد.

بیشتر بخوانید: معرفی انواع استراتژی های سازمانی در سطوح مختلف کسب و کار

یکپارچگی بهره برداری و اکتشاف یک چالش اصلی برای به دست آوردن موفقیت در دوسوتوانی در سراسر حوزه های سازمانی هست. مکانیزم هایی شامل تسهیم بینش ها، هماهنگی تیم مدیریت ارشد و سیستم های مدیریت دانش یکپارچه می تواند در برقراری اتصال و یکپارچگی بین بهره برداری و اکتشاف موثر باشد. تیم های ارشد در رسمی سازی معماری دو گانه و ساخت فرآیند ها با تعارض و هزینه سر و کار دارند و مرتبط با دوسوتوانی سازمانی می باشد.

زمانی که اعضای تیم ارشد یک دیدگاه سازمانی را تسهیم و پاداش های احتمالی را دریافت می کنند، بهتر می توانند دوسوتوانی سازمانی را پیگیری کنند. تغییر رهبران برای اجبار تیم های اجتماعی یکپارچه شده که مباحثه های انتقادی و بحث های بازی در مورد مسایل وظیفه ای متعارض خود داشته باشند لازم است. علی رغم تمایل به تحقیق بر روی دوسوتوانی تفکیکی، نتایج محدود است. با این وجود نتایج پدیدار شده پیشنهاد می دهد که این نوع از دوسوتوانی ارتباط نزدیکی با نوآوری و نتایج مالی دارد.

تعریف دوسوتوانی سازمانی متقابل چیست؟

دوسوتوانی متقابل مستلزم پیگیری مستمر بهره برداری و اکتشاف در سراسر واحد ها می باشد. در حالی که دوسوتوانی تفکیکی مستلزم آمیختن وابستگی متقابل بین واحد های انجام دهنده بهره برداری و اکتشاف می باشد، وابستگی متقابل فرض می کند که هر کدام از خروجی های بهره برداری واحد A ، ورودی برای اکتشاف در واحد B می شود و خروجی واحد B در یک چرخه برگشتی ورودی واحد A می شود. علاوه بر این، بر خلاف دوسوتوانی گردشی که مستلزم مدیران ساده ای می باشد، این نوع از دوسوتوانی سازمانی نیازمند روابط توصیف شده به وسیله افزایش مستمر اطلاعات، همکاری برای حل مسائل، جریان داشتن منابع و تصمیم گیری مشترک در بین مدیران واحد های مختلف که مسئول بهره برداری و اکتشاف هستند، می باشد.

بهترین توصیف برای دو سوتوانی تقابلی، یک ترکیب هم افزایی از جریان مکمل بهره برداری و اکتشاف می باشد که در همه زمان ها و واحدها در دسترس باشد. از لحاظ نظری، پژوهشگران بر روی دیدگاه شبکه های اجتماعی، که تأکید خاصی بر روی طبقه بندی نقش های داخل شرکت برای دست یابی به این نوع از دوسوتوانی سازمانی دارد، کار می کنند. از این دیدگاه دوسوتوانی دستیابی به بهره برداری و اکتشاف از طریق تخصص آگاه در سراسر شبکه درون سازمانی است. بنابراین اثر متقابل بین بهره برداری و اکتشاف هم در داخل و هم در بین سازمان ها وجود دارد.

با درونی ساختن توسعه بخش ها، می توان طبقه بندی باز انجام داد. کدام یک از بهره برداری های درون سازمانی منجر به اکتشاف های درون سازمانی می شود؟ یا تمرکز بر کدام یک از اکتشاف های درون سازمانی منجر به بهره برداری های درون سازمانی می شود. در این حالت دانش یکپارچه بین شرکای اتحادها، ممکن است رابطه ویژه ای با این شکل از دوسوتوانی داشته باشد. پیش بینی می شود که به احتمال زیاد دوسوتوانی سازمانی متقابل در محیط های پیچیده پدیدار می شود، در حالی که دانش مورد نیاز برای اکتشاف و بهره برداری در واحد های چندگانه متنوع می باشد. با توجه به فقدان پژوهش در زمینه دوسوتوانی متقابل، نتایج و اثرات آن بر روی عملکرد بسیار کم شناخته شده است.

خلاصه مقاله دوسوتوانی سازمانی

برای ایجاد تحول نیازمند شرکت هایی هستیم که به صورت همزمان در کسب و کار های با فناوری بالا و به حد کمال رسیده فعالیت کنند و دارایی های شرکت ها به آنها اجازه دهد که قابلیت های ضروری جدید را توسعه دهند و در کسب و کار های جدید رقابت کنند. اینکه چه موقع و چگونه شرکت ها به سمت دوسوتوانی سازمانی حرکت می کنند؛ هنوز مشخص نیست و شایسته تحقیقات بیشتری است. ما مراتب کمتری درباره زمان بندی مناسب برای مفید بودن دوسوتوانی می دانیم.

در این مقاله چهار نوع دوسوتوانی سازمانی متوازن، گردشی، تفکیکی و متقابل ارائه شده است که از لحاظ حوزه زمانی و ساختاری و نتایج متفاوت هستند. هنوز تحقیقات کمی درباره پویایی اینکه چگونه هر الگویی در سازمان ایجاد و آشکار می شود وجود دارد.
شرایط اولیه و مرزی دوسوتوانی سازمانی و در سال های اخیر پیشرفت های بزرگی به صورت استادانه از مفهوم و تعریف اثرات آن بر روی نتایج سازمانی انجام شده است. مزیت انواع روش های پیشنهاد شده برای دوسوتوانی سازمانی، در شرایط مناسب، یک راه مؤثر برای سازمان ها در مواجه با چالش های اکتشاف و بهره برداری است. با این حال، هنوز تعدادی ابهامات وجود دارد که امید می رود تحقیقات آینده آنها را روشن کنند.

جهت ارتقاء سطح کیفی مقالات و تکمیل مباحث مربوط لطفا نظرات و دیدگاههای خود را در پایان این مقاله درج کنید، همچنین چند مقاله مرتبط با دوسوتوانی سازمانی برای مخاطبان سایت شریف استراتژی به اشتراک گذاشته شده است.

• The Ambidextrous Organization
• Organizational ambidexterity
• Your Strategy Needs a Strategy | Ambidexterity
• Exploit and Explore: What is Organizational Ambidexterity?
• Organizational ambidexterity: What is it and why should we …
• Organizational ambidexterity and competitive advantage
• Creating ambidexterity by integrating and balancing